Immortal, de vierde release van het Zweedse kwintet van Cryonic Temple zal bepaald geen aardverschuiving teweeg brengen in het land der zware metalen. Maar zij die reeds bij het horen van de zinsnede ‘melodieuze power metal met een hang naar de 80’s’ buiten zinnen van extase raken, zullen er beslist een vette kluif aan hebben. Volgens de minimale biografie van de band vond de oprichting plaats in 1996 en zijn er onlangs een aantal nieuwe leden aangetrokken waaronder de van Mindscape afkomstige zanger Magnus Thurin die overigens een opmerkelijke gelijkenis vertoont met het karakter Pum Pum uit de verhalen van Erik de Noorman. Magnus heeft een karakteristieke stem die veelal de hoogste regionen van de toonladder opzoekt en in de refreinen bij herhaling gedubbeld wordt door een koor van eigen makelij teneinde een vollere sound te creëren. De muziek neigt naar het geluid van het bijna vergeten Heavens Gate en het aloude Stormwitch, maar kent ook raakvlakken met Iron Savior en Blind Guardian. Daarnaast worden op welhaast achteloze wijze op gezette tijden riffs ‘geleend’ van Helloween. Toch is Immortal geen slecht album. Door de transparante productie klinkt het als een klok. De ritmesectie speelt strak en op de duellerende gitaarpartijen van het duo Collin/Ahonen valt evenmin iets aan te merken. Een manco is wel dat het gros van de elf tracks eenzelfde opbouw kent en hetzelfde straffe tempo hanteert. Het gevaar van verveling ligt hierdoor levensgroot op de loer. Het lijkt derhalve zaak voor Cryonic Temple bij een volgende boreling iets meer variatie aan te brengen in de strijdliederen en zich bovendien een eigen smoelwerk aan te meten. Lukt dit, dan behoort een verlengd bestaansrecht absoluut tot de mogelijkheden.
mij=Metal Heaven / Rough Trade