Acid Mothers Temple is zo’n band waar ik werkelijk waar geen flauw benul van heb waar ik zou moeten starten om een beetje een inschatting te maken van hun kunnen. Het aantal releases dat de band met of zonder toevoeging van een &-variant opgenomen heeft is schier oneindig en per &-variant ook nogal divers qua muziek. Wat ik wel weet, is dat de band met gitarist/zanger Kawabata Makoto als enige echt constante factor erg hoog staat op mijn lijstje van bands die ik nog een keer live wil zien. Bijvoorbeeld in de & The Melting Paradisio U.F.O zoals die terug te horen is op Episodes Of Cometary Orbital Drive. Volgens mij kun je bij een concert van dit kwartet echt zo stoned als een garnaal worden zonder dat er ook maar een pretsigaret opgestoken is. De vier delen van Episodes Of Cometary Orbital Drive ademen uit al hun poriën kruidige luchten die je als vanzelf in een roes brengen. Die kant lijkt het in eerste instantie helemaal niet op te gaan als de eerste episode “Light My Fire Ball ” begint met vredige Japanse gongs. Langzaam maar zeker brengen die naarmate er meer en meer instrumenten bijkomen je in een bepaalde trance, waardoor je de overgang mist naar het tweede deel (“Planet Billions Of Light-Years Away “, maar liefst 26 minuten lang opgebouwd rond een simpel A-E-D-A-G-Db-schema!). Des te harder grijpen de repeterende riffs en drones je aan het eind van dat deel bij je lurven. Toch zit het echte juweeltje van deze weirde cd verborgen in het afsluitende “Milky Star Way” dat een doldwaze intergalactische rit aan spacerock is die wederom opgebouwd wordt rond het hierboven genoemde zestal noten.
mij=Bam Ba Lam / Clearspot