Richey Edwards (Richard James Edwards) was de Kurt Cobain van Manic Street Preachers. Hij had geen muzikaal talent, hij ‘playbackte’ vaak op de gitaar, maar hij schreef wel de lyrics en bepaalde mede de artistieke weg van de band. Tot hij februari 1995 verdween en nooit meer is gevonden. Hij heeft waarschijnlijk zelfmoord gepleegd, maar dat is nooit bewezen. Hij verdween vlak na hun album The Holy Bible, een album dat ze nooit hebben kunnen overtreffen, volgens velen. Een rauwe punkrockplaat waar weinig commercieels uit voorkwam, behalve dat het als een meesterwerk werd aangemerkt. Als Richey nog had geleefd, dan hadden ze waarschijnlijk nooit de minder artistieke stadionrockplaten Everything Must Go en This Is My Thruth, Now Tell Me Yours gemaakt. Nu, bijna vijftien jaar later, komt alsnog een ode aan Richey. Een ode door zijn teksten en gedichten, die hij vlak voor zijn verdwijning aan de band gaf, te gebruiken op Journal For Plague Lovers en alsnog een vervolg te maken op The Holy Bible. Zo rauw als hun meesterwerk klinken ze niet meer, alsof de zielpijn wel in de tekst zit, maar niet in de muziek. Je wordt milder met de jaren. Toch voelt Journal For Plague Lovers in z’n geheel wel spannend aan, rauwer dan hun laatste vijf cd’s. En de Manics eindigen de ode in stijl met een vermeende suicidenote van Richey.
mij=Columbia
Ek is op soek op die web probeer idees oor hoe om my persoonlike blog site gekodeer, jou huidige styl en tema is wonderlik om te vind. Het jy kode dit jou self, of het jy werf ‘n kodeerder om dit gedoen het vir jou persoonlik?
Pff, een afrikaner spambot, gekker moet het niet worden hier 🙂
[Ja, er is nauwelijks tegen de spam op te roeien op sommige dagen. Als je niet had gereageerd had ik dit gewoon gedelete, nu alleen URL van de spammer hierboven weggehaald. -red]
Je zou samen geloven met de multi-triljoen contanten van investeringen die wikipedia wel wat veel meer servers te verwerven. [JA NOU WETEN WE HET WEL, STELLETJE SCHELE OKKELOENEN -red.]
hips