Als je iets negatief wilt zeggen over blues, en zeker over blues die gespeeld wordt door muzikanten uit Drenthe, dan zou je de vergelijking kunnen trekken met hunebedden. Ooit waren het majestueuze symbolen van dood en verlies en een halfbegrepen erfenis van een verdwenen cultuur. Maar nu gelden ze als saai, als je één hunebed hebt gezien, ken je ze allemaal. Als je één keer een bluescafé bent binnengelopen, ken je al dit soort bands: vier man, eentje met een mondharmonica en allemaal blijven ze bezig binnen die twaalf maten.
Als je iets positiefs wilt zeggen over blues, en zeker over blues die gespeeld wordt door muzikanten uit Drenthe, dan zou je ook de vergelijking kunnen trekken met hunebedden. Trots staan ze nog steeds op hun plek, onverzettelijke symbolen van een al lang vergeten manier van leven, maar nog steeds vol kracht. Voor een oppervlakkige toerist lijken alle hunebedden op elkaar. The Blues Kings spelen hun versie van de aloude blues gedreven en hebben het lef om vooral voor eigen songs te kiezen. Origineel is het allemaal niet, maar als je al die oude stenen plots als een toren op zou stapelen, vormen ze geen hunebed meer. The Blues Kings borduren dus ook keurig voort op het pad dat ze uitgezet hadden op hun in eigen beheer uitgebrachte Big Road Blues. Bij het verschijnen van Money Lover heeft hun platenmaatschappij besloten om ook dit debuut opnieuw uit te brengen.
mij=DRC Records