Je hoort het wel eens zeggen: ‘Een kunstenaar moet lijden, dan is deze op zijn best.’ Of dit nou altijd zo is daar is een boom over op te zetten, maar als de helft van wat Jessica Lea Mayfield ons voorschotelt op haar debuutalbum With Blasphemy So Heartfelt waar is, dan heeft ze als negentienjarige al een moeilijk liefdesleven achter de rug. Arme Jessica. Het levert in ieder geval duistere liedjes op die ze op kwetsbare wijze zingt en waarbij ze zichzelf begeleidt op een akoestische gitaar. Jessica heeft echter een soort van papa die zich over haar ontfermt heeft, Dan Auerbach. Auerbach (The Black Keys en tegenwoordig ook van zichzelf) stelde zijn studio twee jaar aan haar ter beschikking en nam de liedjes op. En alsof dat nog niet genoeg is speelt hij ook mee op o.a. gitaar, orgel, piano en drums. Daarnaast doet nog haar broer David mee op bas en is er ook nog een drummert. En om het feest, of beter gezegd de begrafenis, compleet te maken doen nog twee leden van Dr. Dog mee. Oh nee, er doet ook nog een cellist mee. Kijk, dat heeft mejuffrouw goed geregeld. Het enige dat voor mij echter telt is of het een fijn debuutalbum oplevert, en dat is dus met With Blasphemy So Heartfelt het geval. Af en toe wil ik zelfs met haar meehuilen, zeker als dit gevoel versterkt wordt door Auerbachs elektrische gitaar op bijvoorbeeld “I Can’t Lie To You, Love”. Ik gebruik het woord niet vaak: kippenvel.
mij=Polymer / Munich