Als de muziek op A Guide to the Music of the 21st Century de belofte uit de titel waarmaakt, gaan we bizarre tijden tegemoet. Of misschien wel beter: we gaan terug in de tijd. Alles aan deze cd doet denken aan een pastiche op de extremere vormen van pop uit vooral de tweede helft van de jaren zestig. De jaren waarin bijvoorbeeld Frank Zappa aan het experimenteren sloeg met tape-loops en het knippen, plakken, versneld en achterstevoren afdraaien van tapes en het tussenvoegen van stukjes gesproken tekst en bizarre geluiden. Het concept achter dit album van Perfect Vacuum is volgens het persbericht een verhaal rond een aantal hippies die een dodelijk virus loslaten op de wereld zodat ze met rust gelaten worden in hun commune, zodat ze zich in vrede bezig kunnen houden met de Universele Eenheid. Of zoiets. De hoes is geinspireerd op Switched on Bach van Wendy Carlos, u weet wel, die plaat waarop met de Moog synthesizer klassieke stukken van J.S. Bach gespeeld worden. De muziek zelf lijkt vooral een gebaseerd op de eerste drie albums van Zappa’s Mothers of Invention (Freak Out!, Absolutely Free en We’re Only In It For The Money). Als grap is A Guide to the Music of the 21st Century maar gedeeltelijk geslaagd, muzikaal gezien worden alle experimentele stukken na één keer draaien behoorlijk vervelend. Daartussen vind je dan wel een aantal aardige tracks: “It’s So Great To Be Me”, “Gutter In The Sun” (zou een dEUS-outtake kunnen zijn) en Meaningful (geleend van Mano Negra).
mij=Acidsoxx