Zijn debuutalbum The Outer Marker deed in 2002 nog niet zo heel veel. Pas vijf jaar later brak Just Jack (eigenlijk Jack Allsop) door met de grote hit “Starz In Their Eyes” en zijn tweede album Overtones. Zijn derde album All Night Cinema verschijnt een stuk vlotter dan zijn voorganger, maar helaas geldt ook hier ook een beetje haastige sproed is zelden goed. Natuurlijk is zijn lekkere Engelse accent niet als sneeuw voor de zon verschenen, dat blijft erg charmant. Al klinkt Jack af en toe wel een beetje kil en afstandelijk. Veel erger is dat Just Jack vergeten lijkt op welke manier hij de dansvloeren veroverd heeft. Althans met de geraffineerde mix van stijlen zoals hij liet horen. Natuurlijk swingt “Goth In The Disco” (met door vocoder vervormde stem van Jack) wel degelijk, maar qua thematiek is het natuurlijk te flauw voor woorden. Het heeft er voor gezorgd dat maar zeer schaars de Just Jack te voorschijn komt die ik graag wil horen, bijvoorbeeld single “Embers” en “Doctor Doctor“. Het is spijtig om te moeten concluderen dat Just Jack met die eerste single ook gelijk zijn sterkste troef uitgespeeld heeft. Goed, “253” huppelt nog wel aardig en klinkt redelijk zomers fruitig, maar gaat me naar verloop van tijd ook vervelen. En zo’n halfbakken poging om bijna Radiohead-achtig uit de hoek te proberen te komen als in het titelnummer, dat hoeft van mij ook niet.
mij=Mercury / Universal
Eigenlijk is alleen zijn debuut, The Outer Marker (niet Mark, Storm) de moeite waard. De rest is mij te poppy…