Port O'Brien – Threadbare

Port O'Brien - ThreadbareIn de tijd dat ik net Fleet Foxes ontdekte, verscheen ook All We Could Do Was Sing, de doorbraakplaat van Port O’Brien, en gezien het folky karakter daarvan, wilde ik die graag horen. De band leek een bij vlagen wat minder ernstige variant van Fleet Foxes en was dus een prima tegenwicht. Helaas heb ik iets met Port O’Brien en hun concerten, want ik heb ze nu al twee keer door omstandigheden gemist, terwijl ik wel kaartjes had en me erg verheugde, en ook deze nieuwe tour gaat het weer niet lukken. Hun nieuwe cd, Threadbare, vergoedt echter veel. Waar veel bands vaak moeite hebben om het niveau van hun eerste platen vast te houden, laat Port O’Brien horen gegroeid te zijn. De muziek klinkt weliswaar weer herkenbaar (folky samenzang met vrolijke maar ook melancholieke elementen; luister maar eens naar de vooruitgesnelde single “Sour Milk / Salt Water”), maar minder vrijblijvend dan voorheen. Threadbare trapt nog voorzichtig af met “High Without The Hope 3”, maar “My Will Is Good” is vervolgens Port O’Brien ten voeten uit: catchy, melancholiek en een fraai strijkarrangement. In “Calm Me Down” lijkt Neil Young nog om de hoek te komen kijken ook. Threadbare is ingetogen en uitbundig tegelijkertijd. Het is jammer dat de teksten voor mij soms moeilijk verstaanbaar zijn, maar genieten blijft het wederom!


mij=TBD / V2

6 reacties

  1. Eddie Baby

    @joyce: toch niet van mij. Ik vond het heel erg tegenvallen in de bovenzaal van Paradiso vorig jaar. Erg rommelig en lang niet zo goed als op de plaat. Met het vriendinnetje van de zanger die er volslagen overbodig (ongeinteresserd en zo zachtjes mogelijk tokkelend en fluisterend) alleen maar mooi zat te wezen. De plaat heeft daarna helaas ook grotendeels afgedaan, dat krijg je na mindere concerten…

  2. André

    In september zag ik op een Duitse zender Rockpalast (het bestaat nog steeds!) live-opnames van Port O’Brien in Haldern, een plaatsje net over de grens bij Nijmegen. Ik was meteen om; enigszins primitief uitgevoerde folky muziek, maar enthousiast. En de nummers die Rockpalast liet horen en zien, waren gewoon lekker om te horen en bevlogen. Ze waren veelal afkomstig van hun eerste CD. Dus ik ben écht benieuwd naar de tweede.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven