Ze zijn van ver gekomen, die Rx Bandits. Jaren geleden begonnen als een ska-bandje, zijn ze nu alweer zes platen verder en inmiddels op toernee met Dredg. En, niet geheel onbelangrijk, inmiddels maken ze geen ska meer, maar spannende rock die zich prima laat vergelijken met At The Drive-In. Hun energieke rock, die ook live van het podium af spat, kent allerlei verrassende wendingen in de vorm van tempowisselingen, Spaanse teksten ter afwisseling van de Engelse, instrumentale intermezzo’s die niet zouden misstaan op een symfonische-rock-cd en natuurlijk ook nog steeds hier en daar een uitstapje naar dubreggae of ska. Misschien dat het hier en daar wat al te bedacht klinkt, maar het wordt nergens vervelend, omdat het plezier van het maken van de cd er doorheen klinkt. Waar niet goed over nagedacht lijkt, en wat vooral ook heel jammer is, is dat de plaat opent met twee standaard rechttoe-rechtaan punkrocknummers, waardoor de drang om verder te luisteren al snel afneemt, terwijl zich juist pas daarna een prachtig dynamisch album ontspint dat van begin tot eind spannend blijft om naar te luisteren, met bovendien prima vocalen van Matt Embree. Nu At The Drive-In uit elkaar is en The Mars Volta die leemte net niet heeft opgevuld, is er gelukkig Rx Bandits nog.
mij=House / Bertus