Twee oudere muzikanten van naam komen vrijwel tegelijk met een nieuwe plaat en beiden houden het in de familie.Jimmy Webb trommelde voor Cottonwood Farm zo ongeveer zijn hele familie op. Niet alleen zijn zoons – die als The Webb Brothers er een niet onaardige eigen carrière op na houden – maar ook bijvoorbeeld zijn vader die al ruim in de tachtig is. Samen maakten ze een rijk georkestreerde plaat waarop een aantal klassiekers uit het rijke oeuvre van Jimmy Webb staan. Opener “Highwayman” zal daarvan de bekendste zijn en het titelnummer is een poging om “MacArthur Park” nog eens dunnetjes over te doen. De grootste makke van deze plaat is dat het allemaal wel heel erg gladgestreken en georkestreerd is. Waarom nou niet gewoon de hele familie bij elkaar in de opstelling zoals die op het hoesje staat?
Ricky Skaggs heeft voor Songs My Dad Loved het woordje ‘solo’ op de hoes laten zetten. Hij is multi-instrumentalist en wil dat blijkbaar weten ook. Op dit album vinden we een bijzonder aardige verzamelde folk- en countryliedjes uit de eerste helft van de vorige eeuw, aangevuld met een aantal tracks van zijn eigen hand. Hoewel zijn stem iets onnadrukkelijks heeft en Skaggs het op dit album dus voornamelijk van zijn instrumenten en de pracht van de oude liedjes moet hebben, luistert Songs My Dad Loved aangenaam weg. De instrumentale bluegrass-tracks klinken vooral virtuoos en saai, maar bijvoorbeeld “Sinners, You Better Get Ready” is erg mooi. Goede smaak, die vader van Ricky Skaggs.
mij=Proper / Rough Trade