Als groot liefhebber van de triphop van Portishead was ik natuurlijk ook erg nieuwsgierig naar Beak>, het nieuwe speeltje van Portisheadlid Geoff Barrow. De solo-cd van zijn collega Beth Gibbons (met Rustin’ Man) was me goed bevallen namelijk. En hoewel ik wel weet dat Barrow vooral de man is van de beats, was ik toch even verbaasd na het beluisteren van Beak>’s gelijknamige cd. Een link met Portishead is ver te zoeken, zeg maar gerust afwezig. Hoewel Barrow een heuse band samenstelde, met naast zichzelf op drums (zijn oude liefde) ook nog een bassist en een toetsenist, klinkt de plaat vreemd genoeg voornamelijk elektronisch. Het belangrijkste doel lijkt het scheppen van sfeer te zijn, meer nog dan het maken van liedjes. Daardoor worden tracks soms wel erg abrupt weggedraaid (zoals “Backwell”). Soundscapes kennen nu eenmaal niet echt een begin of einde, dus dan moet het maar zo. Het gure winterweer in Bristol ten tijde van de opnames klinkt door in de muziek, evenals de krautrock van bijvoorbeeld Can. Toch maakt dit Beak> ook weer niet een afstandelijke en kille plaat: je hoort Barrow’s liefde voor muziek er doorheen schijnen, en voor wie goed wil luisteren, heeft de cd een hoop muzikale verrassingen te bieden. Maar, ik zeg het eerlijk, voor mij gaat er nog altijd niets boven Portishead.
mij=Invada