Get Well Soon – Vexations

Get Well Soon - VexationsIk schrijf dit stukje op ‘blue monday’, de naar het schijnt deprimerendste dag van het jaar. Het moet gezegd dat de Duitse band Get Well Soon best goed past bij dat thema. Ik heb vorige week ontzettend van hun nieuwe album Vexations genoten terwijl ik in bed geconcentreerd lag te luisteren met mijn ogen dicht, maar toen ik vanavond naar de intens treurige nieuwsfoto’s van de aardbeving in Haïti zat te kijken, vormde Vexations daarbij onwillekeurig net zo goed een oprecht meelijdende soundtrack. Het is namelijk nog altijd gedragen bombast wat de klok slaat, filmisch, geschilderd met een groot muziekpalet, de ultieme kerstband. Een Duitse Arcade Fire, maar dan klassiek geschoold. Trillende violen onder opener “Nausea”, blazers en een koor in “5 Steps / 7 Swords”, slepende stiltes tussen de literaire teksten in “That Love”, en overal barst het weer van intelligente verwijzingen. Je kunt er hele muziekbladen over volschrijven, en ik val er als een blok voor. Maar op deze tweede plaat probeert Konstantin Gropper zijn kamerorkest her en der ook iets opgewekter te laten klinken. Op “We are Ghosts” klinkt zelfs even de tekst are we human, or are we dynamite, maar dat zullen we toch maar niet met de Killers associëren. Op zulke momenten, waaronder ook nummers als “We Are Free”, klinkt het te gezocht. Dan doet Get Well Soon aan de laatste, wat twijfelachtige plaat van de Guillemots denken. In eerder werk waren zulke minpuntjes er niet, wat meteen hoge jaarlijstnominaties opleverde. Maar ach, met geslaagde experimenten als “Red Nose Day”, met een sample van een operazangeres waar je de vinylkraakjes nog in hoort, blijft de groep nog steeds mijn hart veroveren.
Let op als je de plaat koopt: er bestaat ook een 2CD-versie met acht extra ‘Songs for Films’. Die kreeg File Under niet vóór de release als digitale gewatermerkte mp3-promo. Maar ik ga Vexations toch wel halen, dus ik kom er nog op terug.


mij=City Slang / V2

4 reacties

  1. Stonehead

    De limited edition is binnen. Het is een mooi ding in de vorm van een blauw schriftje. Het bevat schetsen en plakplaatjes, allerlei teksten en items die de inspiratie voor nummers vormden. De tweede cd bevat acht songs die Gropper de afgelopen jaren schreef dan wel coverde voor films. De covers betreffen “La Chanson D’Hélène” (Romy Schneider & Michel Piccoli), “Harmour Love” (Syreeta Wright/Stevie Wonder) en “I’m Deranged” (David Bowie).
    Uit de liner notes valt verder nog te halen dat de cover een schilderij is van Adrian Ghenie, met de titel “Pie Fight Study III”. En dat in de biografie die ik van V2 kreeg het nummer “5 Steps / 7 Swords” verkeerd gespeld staat.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven