Di-rect – This Is Who We Are

Di-rect - This Is Who We AreMet enige scepsis begon ik te luisteren naar het album This Is Who We Are van het vernieuwde Di-rect. Op basis van hun verleden was ik al bij het tweede album afgehaakt, maar behaalde resultaten bieden geen garanties voor de toekomst. De single “The Times Are Changing” was al een voorzichtige voorbode dat de band zich had herontdekt, maar dat de rest van de plaat zo anders zou klinken hadden, denk ik, weinig mensen verwacht. In “This Is Who We Are” en “Forgiveness” is een duidelijk grootser stadiongeluid te horen wat doet denken aan Coldplay en Snow Patrol. “Walk With Me” leunt dan weer op een bluesy coupletje en eindigt met een fenomenaal gitaarstuk, waarin Spike zich helemaal uitleeft. De toevoeging van toetsenist Vince van Reeken is ook een gouden zet gebleken. Zijn inbreng levert wat mooie momenten op zoals het outro van “Veni Vidi Vici” en in het pianospel in “Hold On”. En tegen al mijn verwachtingen in houdt zanger Marcel Veenendaal zich goed staande. Zijn stemgeluid is krachtig daar waar het moet en kan heel klein zijn als dat nodig is. Van het zweverige imago is dan ook weinig terug te vinden op dit album. De productie is zeer gelaagd waardoor je bij elke luisterbeurt weer nieuwe dingen ontdekt. En drummer Jamie is zelfs op een ander merk drumstel gaan spelen wat ook weer bijdraagt aan dat andere geluid. Er is dus goed nagedacht over de te volgen koers en dat heeft zijn vruchten afgeworpen. Want met dit album is Di-rect zeker een trede hoger gaan staan op de Nederlandse mainstreamrock-ladder en is misschien het vertrek van Tim wel het beste wat ze kon overkomen. Je gaat bijna hopen dat bij andere Haagse bands hun zangers ook opstappen. Wie weet worden Kane en The Golden Earring dan ook weer spannend.


mij=Dino Music / EMI

10 reacties

  1. Stonehead

    Dat ze in bands zitten die minstens al tien jaar muzikaal écht niets meer te bieden hebben. Muziekliefhebbers die wat breder en internationaler luisteren weten dat allang, maar een band als Kane heeft zich nooit verder ontwikkeld. Ze mogen in hun nopjes zijn met hun makkelijke Nederlandse publiek dat het allemaal wel prima vindt. Dat ze zelfs publieksprijs na publiekprijs winnen is helemaal een gotspe, want zelfs in België stelt de band terecht niets voor.
    Daarmee wil ik niet zeggen dat iedereen als Coldplay moet gaan klinken, maar vrijwel alle bands op het AJOC-festival vind ik om dezelfde reden als het ‘oude’ Di-Rect verschrikkelijk.
    http://frontpage.fok.nl/column/386317/1/1/100/vernederpop.html

  2. Niek

    Onlangs Di-rect live gezien op Festyland in Uden. Ik heb zelden zo’n gefrustreerd naar een band staan kijken, wat een bagger! Er was echt geen touw aan vast te knopen… Ik ben zeker een muziekliefhebber en moet onderkennen dat Di-rect van het betere jatwerk is. Coldplay, snowpatrol invloeden, maar ik mis een eigen styl! Daar gaat het uiteindelijk toch om. Di-rect raakt nu kant noch wal. Later!

  3. Anonymous

    In zwolle geweest op 20 november. Het was onwijs gaaf! Heerlijk hoe deze band uit zijn dak gaat. Zelfs toen Zwolle in het begin een beetje tam leek. Uiteindelijk speelden ze de hele zaal plat. Zanger Marcel is heerlijk hippie en zijn manier van doen op het toneel maakt dat je naar hem blijft kijken. Ook Spyke krijgt met zijn spel de zaal mee. De nummers blijven in mijn kop zitten. De cd was al lekker om naar te luisteren maar live zijn ze indrukwekkend. Ik vind het ontzettend stom om bands met elkaar te willen vergelijken. Hou eens op met Cold play.

Laat een antwoord achter aan Niek Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven