Altijd fijn als een Nederlandse artiest het gat weet te dichten richting een van mijn favoriete acts. Chris van der Linden doet dat op Lighttown Closure. Dit is na de fraaie EP Song To Forget uit 2008 de ‘echte’ debuut-cd van deze voormalige drummer van Sweet Assembler. Hierop kruipt hij – ik denk eerlijk gezegd onbewust – nog dichter richting de fenomenale Chroma Key-platen die ex-Dream Theater-toetsenist Kevin Moore maakte. Fourteen Twentysix heeft zelfs voor op Chroma Key dat Chris net wat meer dynamiek in zijn stem heeft dan Moore. Dat komt goed van pas bij de teksten van de negen songs die qua thematiek niet altijd even vrolijk zijn. Dat sluit wat dat betreft goed aan bij de sound van Lighttown Closure, een verwijzing naar Van der Lindens voormalige woonplaats Eindhoven. Opgetrokken uit stevig fundament van synths en elektronica, geeft hij zijn songs een loom tempo mee. Hierdoor ontstaat een dreigende, boeiende sfeer. Dat pad wordt maar zelden verlaten en dat zou een kniesoor eventueel als een verbeterpuntje kunnen zien. Want als je hoort waar het in resulteert in de straffe afsluiter “Lashes”, waar naar het einde toe een wat gruizige gitaarnoiselaag de overhand krijgt en herinneringen aan Nine Inch Nails opdoemen, wil ik dat eigenlijk wel vaker horen. Net zoals hij je bij het begin van de plaat op het verkeerde been zet in “AM” met een akoestische basis en die uit bouwt richting “After The Storm”. Het zorgt net voor die extra prikkeling die mij als luisteraar ‘scherper’ houdt.
mij=Mine All Mine!
dank mooie recensie!