Altijd gevaarlijk om een band te beginnen met je vriend of vriendin. D’r is een kans dat het misgaat en dan zit je met de gebakken peren. Anar Badalov en Mona Elliott twijfelden hier nooit aan en vormen al jaren de kern van Travels. Robber On The Run is Travels’ derde album dat ze net als de twee voorgangers bijna geheel thuis in hun woonkamer opgenomen hebben. Hun muziek is dromerig en lichtvoetig, maar is wel geschoeid op een ruwe indieleest. De truc van het scherp houden zit ‘em bij Travels vooral in het inzetten van de gitaren. Die zijn vaak gortdroog en daardoor in your face, maar kiezen af en toe verrassende afslagen. Dat hoor je in “Smile”, waarin de zang weggezogen wordt in de nerveus rondgalmende gitaarpartijen. Zowel Anar als Mona zingt met zachte stem, waarbij hij de veelal de rol van softerik speelt en zij wat ruwer, soms tegen het vals aan, klinkt. Vaak zingen ze samen op. Grappig is hoe dat uitpakt in “Staring”, een liefdesverklaring aan elkaars(?) adres. Het is heel romantisch wat ze elkaar toezingen, maar als luisteraar ga je je bijna generen omdat je het gevoel krijg dat je de tortelduifjes aan het bespieden bent. Dat gevoel krijg je vaker tijdens het beluisteren van Robber On The Run en dat geeft deze derde Travels cd iets prettigs prikkelends.
mij=Own / Konkurrent