The Qemists – Spirit in the System

The Qemists - Spirit in the SystemDe beste truc van de Qemists is gebleven op dit tweede album, en is bovendien nog redelijk uniek: veel andere drum’n’bass met vrouwelijke vocalen heb ik de afgelopen anderhalf jaar niet gehoord. “Life’s too short” en “Hurt less” zijn daarvan typische voorbeeldtracks, en met “Fading Halo” staat er ook een merkwaardige Candi Staton-achtige typische laatste-pianoplaat-om-te-draaien-op-een-avond op het album. Persoonlijk zet ik echter liever het verpulverende “Take it back” (met Enter Shikari) op, of het fluitend loeizware “Apocalypse” (met de frontman van The Automatic). Of “Dirty Words”. En tja, dan heb je toch al zes goede nummers van de negen, toegankelijker ook dan op de eerste plaat, ook al neigen ze soms wat meer naar dubstep en zijn de beats wat creatiever. Het blijft commerciële hap-slik-weg-dansmuziek, kwalitatief bezien, het Zuid-Engelse drietal verhoereert zich de hele plaat lang alsof ze David Guetta heten, maar het levert op deze tweede plaat een toegankelijker resultaat op dan bij hun debuut Join the Q. En ach, waarom zou je niet proberen te scoren? Zulke ‘makkelijke’ nummers hebben Pendulum er ook niet bepaald van weerhouden om een favoriet te worden op zowel menige dansvloer, als in de autoradio van ons autobusje terwijl we naar Wacken Open Air reden twee weken terug. Wie nog eens agressieve energiebommen zoekt…


mij=Ninja Tune / PIAS

Een reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven