Heel even dacht ik toch; zou het waar zijn? Muziek vanuit Kamp Holland, waarom niet, er waren ten slotte al literaire projecten onder leiding van Arnon Grunberg. Al zou je eerder Jan Smit verwachten dan de laptoppers die op deze compilatie de dienst blijken uit te maken. Natuurlijk, het is niet meer dan een geslaagd geintje van het label Enfant Terrible. Ik had nog nooit van ze gehoord, maar dat zullen ze daar vast als een teken van ware underground opvatten. Op Kamp Holland presenteert het label een staalkaart van wat er zoal zijn kop boven de Nederlandse elektronische loopgraven uitsteekt. En dat op dubbel-vinyl. De muziek die op ons wordt afgevuurd is opvallend onhip. Hier niks trendies als dubstep, maar vooral electro met vleugjes goth en industrial. Jongens die met tracker-software knutselen en bijvoorbeeld uitkomen op een Kerstmis met je stokoude Nintendo-sfeer, zoals in een blijmoedig hoogtepunt van Neurobit. In het verlengde daarvan, maar dan één console-generatie verder zit de boeiende Autonon, die in “Not For Immortals” RPG-strijkers combineert met marcherende IDM-drums, die vervolgens flink van het padje worden gegabberd. Voor de humoristische noot zorgt het fanatiek met de R (van Rammstein?) rollende Staatseinde. ‘Wij zijn van ver gekomen om jullie te bekoren’. Kamp Holland zit goed in elkaar getimmerd, met koppeltjes gelijksoortige tracks in elkanders buurt en het experiment in de tweede helft. Daar komt (de enige mij bekende naam) Puin+Hoop klapwiekend met een helikopter aanzetten. Peter Quistgard (google die naam voor de grap) zet de dorstige crew snel een bakje espresso voor.
mij=Enfant Terrible