Tina Dico – Welcome Back Colour

Tina Dico - Welcome Back Colour‘Verdorie, dit liedje, dat ken ik’, dacht ik bij het horen van “Warm Sand“. Even graven leerde me dat ik het inderdaad al op een eerdere cd van Tina Dico gehoord had. Verder graven bracht me tot de conclusie dat op Welcome Back Colour maar drie helemaal nieuwe liedjes staan. Het is dus min of meer een best of, al is het misschien beter om te spreken van een introduction to…, want tussen Nederland en Tina Dico is nu niet echt sprake van een innige relatie. Gezien het feit dat andere feeërieke popprinsessen als Emiliana Torrini, Feist en Sia het hier heel goed doen, zou het wel eens het juiste moment kunnen zijn voor Tina om hier nogmaals aan de deur te kloppen. De titeltrack (een van de drie nieuwe nummers) zou wat mij betreft zo de 3FM-playlists in mogen. Het is een gemakkelijk in het gehoor liggend liedje met een goed refrein, dat best wat weg heeft van waar Sia de Top-40 mee af struinde. Dat geldt ook voor veel van de andere liedjes op deze verzamelaar. Al vind ik wel dat Tina steeds beter omgaat met de weelde aan instrumenten die ze tot haar beschikking heeft sinds ze meer succes heeft. Zo heeft “Count To Ten” na een akoestische tokkelstart een fraai opgebouwde spanningsboog. Het ingehouden uitbundig gezongen Feist-achtige “Instead” vind ik van de drie liedjes het fijnste. Toch zette ik de eerste ep’s en cd’s die ik van Tina nog eens op. Dat probeer ik altijd te doen voordat ik begin met het pennen van een recensie. Toen kwam ik uiteindelijk tot de conclusie dat ik haar het liefst zo sober mogelijk hoor, zoals op haar Notes-EP. Dat komt in het geval van Welcome Back Colour goed uit, want op als je de juiste editie vindt van deze cd, dan zit er een tweede cd bij met daarop akoestische uitvoeringen van oudere songs met nog een nieuw nummer. Overheerlijk daarop is “Let’s Go Dancing”, het innig met Teitur gezongen duet. Al doet “Waltz” de samenwerking van Dico met Helgi Jónsson er niets voor onder. Ik hoop dan ook dat Dico in de toekomst de rijk gearrangeerde met de akoestische kant blijft combineren.


mij=Finest Gramphone / Bertus

2 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven