Fruit Of The Original Sin – Beneath The Surface

Fruit Of The Original Sin - Beneath The SurfaceDe tweede plaat van een straf rockende Nijmeegse band. Vandaag is de releaseparty en dat wordt vast een mooi feestje. Punt is alleen wel dat je ook niet tevéél van het album moet verwachten. Op basis van de uitstekende, veelbelovende intro “Sink until I drown” en diverse piano- en industriële geluidseffecten en gitaarriffjes ga ik stiekem rekenen op een Nine Inch Nails-achtige band, en dat is te hooggegrepen. Het NIN-niveau haalt Fruit of the Original Sin niet, al is het uitsmijtende titelnummer heerlijk. De teksten hadden meer kunnen opvallen en de melodieën houden vooral halverwege het album iets voorzichtigs. Het komt eerder op me over als een lekker energieke Daybroke met (wel degelijk) filmische en agressieve NIN-, Muse/Ghinzu- en Millionaire-achtige trekjes. Wat het verschil maakt, viel me in bij de vraag die gisteren in de nrc.next werd beantwoord; ‘wat maakt een geluid tot een eng geluid in een film?’ Het antwoord komt erop neer dat je de kijker/luisteraar moet ontregelen. Fruit of the Original Sin – geen heel onthoudbare bandnaam trouwens – durft dat op zich wel, maar maakt het niet overal af. In sterke nummers als “Spiral”, “Cold Face” en “Infernal Machine” zit al mooi drama en zelfs wat spanning, maar andere nummers variëren/dreigen niet verder en willen opeens toch niet shockeren. Ik kan me voorstellen dat er live meer inzit, wanneer de zanger opeens ruimte krijgt om zich te laten gaan of wanneer het tempo en geluidsniveau (het prachtige bijna-instrumentale “No More Blue Tomorrows”) niet alleen maar doordreint. Want onder dat oppervlak zit nog veel meer goeds verscholen.


mij=Eigen Beheer

3 reacties

Laat een antwoord achter aan Anoniem Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven