Guido Belcanto – Ik Zou Mijn Hart Willen Weggeven

Guido Belcanto - Ik Zou Mijn Hart Willen WeggevenIk schrijf dit stukje op de maandag na The Voice of Holland, de dag dat de tv-recensent Jean-Pierre Geelen van De Volkskrant daar een stukje over schrijft en onder meer refereert aan een NTR-documentaire over flamenco. Die de titel draagt Goede zang doet pijn. Het is Geelen opgevallen dat de kandidaten in The Voice of Holland, of eigenlijk elke tv-talentenjacht, binnen dertig seconden in de hoge registers zitten. En dat diepe fronsen een gepijnigde ziel moeten suggereren. Nep, oordeelde Geelen. Even verderop citeert hij Thomas Acda, uit een andere documentaire (Zingen, van de VPRO). Die zegt: ‘Als je zingt over iets verdrietigs, is het niet de bedoeling dat je dat op het podium gaat herbeleven. Dan zit je bij couplet drie om je eigen nummer te huilen, zoals Ramses vroeger. Als je net voor die grens weet te blijven, dan gaat het publiek er overheen.’ Guido Belcanto heeft geen pijnlijke grimassen nodig. Hij zal ook nooit om zijn eigen liedjes huilen. Voor tv-talentenjachten is hij te oud. Ik zou mijn hart willen weggeven is uit de put der vergetelheid getrokken door Kees de Koning van TopNotch. Het album werd in 2008 uitgebracht, maar in Nederland wilde niemand er over schrijven, laat staan er naar luisteren. Nu hebben Vlamingen die hun zielige liedjes met veel ironie aankleden, neem Gorki‘s Luc de Vos, het sowieso lastig in Holland. Het is geen cabaret waar Belcanto aan doet, het zijn geen smartlappen, liedjes als Op de pechstrook van het leven of Mijn vrouw is ervandoor hangen er net tussenin. Dat is al jaren het geval bij Belcanto – zijn eerste album kwam uit in 1989. Een van zijn mooiste liedjes vind ik nog altijd “Verjaardag”, van zijn tweede cd Plastic rozen verwelken niet uit 1990. Een opgewekt hobbelend countrystampertje over een man die op zijn verjaardag allerlei leuke dingen doet: smoking aan, bos bloemen kopen, uit eten, naar de pornobioscoop. Maar allemaal wel in zijn eentje. Lachen om niet te hoeven huilen, dat kenmerkt Belcanto. De luisteraar zal er soms bij fronsen. Maar aan de oprechtheid en de klasse van Guido hoeft niemand te twijfelen. Dit mag veel en vaak worden herbeleefd.


mij=Top Notch / Universal

4 reacties

  1. elly

    geweldig dat ook anderen in Nederland de klasse en oprechtheid van Guido Belcanto gaan waarderen!
    laat er alstublieft een klein beetje tegenwicht zijn tegen als het commerciele geweld van de grote talentenjachten! Fijn dat zelfs Giel Beelen met deze oprechte Vlaamse rockchansonnier heeft kennisgemaakt. Alle Belcanto-liedjes zijn geworteld in zijn persoonlijke realiteit en kunnen daarom niet anders dan oprecht klinken! Wij blijven hem met veel plezier en aandacht volgen !

  2. elly

    geweldig dat ook anderen in Nederland de klasse en oprechtheid van Guido Belcanto gaan waarderen!
    laat er alstublieft een klein beetje tegenwicht zijn tegen als het commerciele geweld van de grote talentenjachten! Fijn dat zelfs Giel Beelen met deze oprechte Vlaamse rockchansonnier heeft kennisgemaakt. Alle Belcanto-liedjes zijn geworteld in zijn persoonlijke realiteit en kunnen daarom niet anders dan oprecht klinken! Wij blijven hem met veel plezier en aandacht volgen !

Laat een antwoord achter aan elly Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven