Op zich is het gedurfd. Sander Kleinenberg is het bekendst van zijn trancehit “My Lexicon” uit 2000, maar beweert nu tien jaar en tig platen later dat 5K zijn eerste echte artiestenalbum is. Het is namelijk een heel ander soort album dan hij ooit gemaakt heeft. Bij de Free Record Shop staat ‘t gewoon in het vakje dance, waarschijnlijk uit gewenning en omdat het prettig functionele Dance Valley 2010-anthem “M.A.N.I.A.C” erop staat, maar Kleinenberg wil voortaan echt een andere kant uit: die van de songwriter. Dus ging hij samenwerken met Jamie Cullum (op de single “Remember When”, waarvan ik de Lifelike-remix inderdaad leuk vind), Kraak & Smaak (het aardige “The Journey”), Miss Montreal (het matige “Wish I Said”) en een hele zooi mij onbekende gastmuzikanten. Qua stijlen gaat het allerlei verschillende kanten uit. Hiphop, electro, Franse dance, een ballad, Prodigy-achtige geluiden. In zijn biografie vertelt Kleinenberg op voorhand dat het een lang intern gevecht was om zowel een inhoudelijke songwriter als een feestelijke dj tegelijk te zijn. Het resultaat is in elk geval dat je ‘m niet kunt betichten van slap jatwerk, maar dat hij ook nergens slaagt in het bouwen van een feestje. Ik vraag me een beetje af of-ie het wel kan, gewoon puur voor de lol helemaal uit de bocht vliegen (of moet die brandweersirene in “Disko Riot” dat voorstellen?). Neem nou deze recente remix van Dev’s “Bass Down Low” (origineel hier). Hoe kun je het nou in vredesnaam voor elkaar krijgen om een remix uit te brengen die minder bas bezit en minder spannend is dan het origineel? Op Twitter zouden ze er de hashtag #needsmorecowbell aan meegeven. En dat is lullig voor Kleinenberg, want zelfs volgens zijn vaste fans bij Partyflock moet het wat ‘meer catchy’. Kleinenberg moet óf terug naar een kouwer genre, of moet leren swingen.
mij=5K / PIAS
4 reacties