The Crookes – Chasing After Ghosts

The_Crookes_-_Chasing_After_Ghosts.jpgThe first cut is the deepest. Dientengevolge is de muziek waar ik als zoekend puber mee begonnen ben, ook de muziek waar ik het meest op terugval. Niet dat ik als kind van de jaren tachtig ga roepen dat de jaren tachtig de beste waren, maar toch, het komt dus best vaak langs. Vandaar dat ik ook niet zo ontevreden ben met het feit dat veel bandjes weer teruggrijpen naar die periode. Ik mag er graag naar luisteren. Een van mijn favoriete bandjes was The Smiths, en dat is, zo te horen, ook het favoriete bandje van The Crookes. Al komt de naam in de bio geen enkele keer voor, dit in tegenstelling tot een hoop andere bandjes. The Crookes kwamen ooit bij elkaar omdat de vier bandleden zo gek waren van Blister in the Sun, van The Violent Femmes, ook al zo’n lekkere jaren tachtig naam. En een beetje Femmes hoor je inderdaad terug in de muziek van The Crookes. Maar vooral The Smiths, gecombineerd met een vleugje Housemartins en een dot Proclaimers. The Crookes hadden al een bescheiden hitje onlangs met “Backstreets Lovers”, een nummer dat vreemd genoeg niet op dit debuut staat. Wat er wel op staat is een coherente serie nummers, die vrolijk stemmen, maar geen echte uitschieters bevat. En dat is het makke van Chasing After Ghosts. Het is alleraardigst, maar heeft nog niet de intensiteit van hun liveoptredens en daarom maken ze de hoge verwachtingen van hun showcase op Eurosonic nog niet waar. En gelukkig komen ze het een en ander live brengen binnenkort. Het kan alleen maar beter worden…


mij=Fierce Panda / Munich

2 reacties

Laat een antwoord achter aan London Calling Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

The Crookes – Chasing After Ghosts

The_Crookes_-_Chasing_After_Ghosts.jpgThe first cut is the deepest. Dientengevolge is de muziek waar ik als zoekend puber mee begonnen ben, ook de muziek waar ik het meest op terugval. Niet dat ik als kind van de jaren tachtig ga roepen dat de jaren tachtig de beste waren, maar toch, het komt dus best vaak langs. Vandaar dat ik ook niet zo ontevreden ben met het feit dat veel bandjes weer teruggrijpen naar die periode. Ik mag er graag naar luisteren. Een van mijn favoriete bandjes was The Smiths, en dat is, zo te horen, ook het favoriete bandje van The Crookes. Al komt de naam in de bio geen enkele keer voor, dit in tegenstelling tot een hoop andere bandjes. The Crookes kwamen ooit bij elkaar omdat de vier bandleden zo gek waren van Blister in the Sun, van The Violent Femmes, ook al zo’n lekkere jaren tachtig naam. En een beetje Femmes hoor je inderdaad terug in de muziek van The Crookes. Maar vooral The Smiths, gecombineerd met een vleugje Housemartins en een dot Proclaimers. The Crookes hadden al een bescheiden hitje onlangs met “Backstreets Lovers”, een nummer dat vreemd genoeg niet op dit debuut staat. Wat er wel op staat is een coherente serie nummers, die vrolijk stemmen, maar geen echte uitschieters bevat. En dat is het makke van Chasing After Ghosts. Het is alleraardigst, maar heeft nog niet de intensiteit van hun liveoptredens en daarom maken ze de hoge verwachtingen van hun showcase op Eurosonic nog niet waar. En gelukkig komen ze het een en ander live brengen binnenkort. Het kan alleen maar beter worden…

Continue reading“The Crookes – Chasing After Ghosts”

2 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven