Bastian – There's No Such Place

Ik geloof niet dat Bas Bron met zijn band Bastian ooit op North Sea Jazz gestaan heeft. Maar mochten ze daar nog een vervanger nodig hebben als Prince onverhoopt uitvalt, nou, dan mogen ze hem van mij direct bellen. Want hatsekidee, wat een verrukkelijke funkplaat heeft die man gebakken! De geilheid spat van de songs af en hoewel Bastian natuurlijk al jaren een vloot geweldige keyboards bespeelt, kun je nu voor de jaren 80’s-gitaarriffs in “Powermove” vermoedelijk ook onze gerontorockrecensent Prikkie ‘s nachts uit zijn bed komen sleuren. Mijn absolute favoriet is single “Mixed Messages”. Nooit eerder combineerde Bastian zijn lekker melodielijntjes zo compact. Het is bijna raar om na het orgastische slotstuk stilte te horen op de cd, in plaats van een daverend applaus. Om het contrast nog groter te maken: direct daarachteraan volgt dan het mooi trage “Touch And Go”, waarbij ik gevoelsmatig een link leg met Daft Punks “Voyager” (maar dat ligt vast aan mij). Het latere, nog slependere “This Love (is naked)” (met talkbox) zou dan weer een kruising kunnen zijn van Chromeo en De Staat. Minpuntje is hooguit de songtekst van “Impress You” (the hell out of you): alsof je Bas’ muzikale erectie onder z’n broek ziet zitten, een egominnend nadeeltje dat Prince ook al heeft. Ach – Bastian is er in elk geval goudeerlijk over. Laat ik het dan ook zijn: met deze leuke plaat heeft Bastian me volkomen verbluft. Wow!

mij=Excelsior / V2