Op het geweldige Songs For Drella bezongen Lou Reed en John Cale het leven van Andy Warhol. Een van Warhols uitspraken was: ‘When you’re growing up in a small town, You say no one famous ever came from here.’ Hiermee is – naar ik vrees – de toon gezet voor de carrière van de Portugees-Iraniër Shahryar Mazgani. Jammer, want als hij een Amerikaan of Engelsman was geweest, dan had hij volgens mij zo het stokje van de oude helden Leonard Cohen, Bob Dylan en Tom Waits over kunnen nemen. Zijn getergde ziel kan hij helemaal laten gaan met behulp van zijn wat rauwe en krachtige stem. De meeste liedjes op zijn tweede album Song Of Distance zijn kaal gehouden (wat gitaar, wat bas, wat percussie), maar over elke toon lijkt nagedacht te zijn: deze moet daadwerkelijk wat toevoegen aan het totaal. Song Of Distance bevat negen liedjes in de Americanahoek waaraan nog eens vijf bonustracks van de ep Tell The People zijn toegevoegd. Waar ik normaliter nog wel eens wil brommen dat het qua hoeveelheid wat minder mag, laat ik dit nu achterwege. Mazgani raakt me. Ik vrees echter dat hij in een land is geboren waar geen internationale popsterren vandaan komen. Dat is misschien spijtig voor hem, maar stel je voor dat zijn werk geregeld op de radio te horen was. Het zou wat zijn.
mij=Vachier / Sonic
4 reacties