Yuksek – Living On The Edge Of Time

Yuksek - Living On The Edge Of TimeHet is altijd spannend als een album op de 3VOOR12 Luisterpaal verschijnt. Dat het beluisterd gaat worden is zeker, maar de onvermijdelijke volgende vraag is: blijft het hangen? Willen mensen het langer horen? Gaat het verkopen? Ik heb er al heel wat persoonlijke favoriete albums hun première horen maken die ik vervolgens nooit meer in een cd-winkel gezien heb. Neem nou Away From The Sea, de behoorlijk coole debuutplaat van Yuksek die ik in 2008 uiteindelijk wegens tijdgebrek niet meer recenseerde. Had ik toch moeten doen, alleen al omdat de officiële cd de Nederlandse winkels niet eens bereikt heeft – mijn kartonnen uitschuifexemplaar moest ik deze lente op vakantie in Parijs kopen. Dat album is alleen al de moeite voor de gave singles, waaronder “Tonight”, waar je het lange outtro, dus niet de korte radio edit van wil horen (leve Spotify!). Live heeft-ie er menige zaal mee afgebroken, maar op Wikipedia blijft het qua hitlijst-noteringen angstig leeg. Nu dan maar poging 2. Yukseks tweede album, Living On The Edge Of Time stond eind juli op de luisterpaal en is een logisch vervolg op Away From The Sea, met minder gastoptredens en meer eigen gefreak, maar dan toegankelijker dan de evolutie waar het losse nummer “The Wax” in 2010 op wees (in de tussentijd maakte hij overigens nog ettelijke remixen voor grote artiesten). Ook nu staan er weer drie erg fijne nummers op. Opener “Always on the run” is voor pianofielen als ik een fantastisch schot in open doel: de combinatie van een schijnbaar ‘analoge’ piano met digitale synthsounds blijft onverslaanbaar verslavende oorwormen opleveren. Ook titelnummer “The Edge” is er zo een (aan de complexiteit van de songtekst zal het eventuele uitblijven van hitnoteringen niet gelegen hebben) en “On A Train” mag er ook zijn. De rest van de plaat bevat wat minder catchy, maar toch best aardige elektronische popnummers à la dATA. Dat David Guetta de eer van de Franse house de komende weken hoog gaat houden geloof ik wel (“Lunar” is het enige instrumentale Daft Punk-achtige nummer op ‘s mans nieuwste hypercommerciële album), maar laat een ‘poppy’ artiest als Yuksek alsjeblieft niet tussen wal en schip vallen.


mij=Fiction / Universal

2 reacties

Laat een antwoord achter aan Anoniem Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven