Birth of Joy – Life in Babalou

Birth-of-Joy_Life-in-Babalou.jpgVergelijken ligt misschien voor de hand bij bands als DeWolff, Shaking Godspeed en Birth of Joy. Alledrie werken ze in een traditie die eind jaren zestig, begin jaren zeventig opgang maakte. Opgefokte bluesrock – proto-hardrock, zo je wilt – met een orgeltje en een stevige psychedelische tic. Het liefst als powertrio gespeeld. En, niet onbelangrijk, alle drie de bandjes zijn goed in wat ze doen. Het grootste verschil zit in de vorm. Waar DeWolff het meest traditioneel lijkt te klinken en Shaking Godspeed het hardst, klinkt Birth of Joy het meest opgefokt. Onvermijdelijk met een stem als die van zanger/gitarist Kevin Stunnenberg is de vergelijking met The Doors. In hun heftigste tracks (“Not Much Time To Lose”, “No Big Day Out”) klinken ze alsof Deep Puple, Blue Cheer en Frijid Pink aan het jammen zijn geslagen, maar halverwege de exercitie grandioos de bocht uitvlogen. Het ietwat ongeleide gevoel van een jam komt vaker terug, wat er voor zorgt dat eenvormigheid hier en daar een beetje op de loer ligt. Slim genoeg nemen ze daarom voor de afwisseling een paar keer wat gas terug (het psychedelische “Backstabbers” en “Magic”). Hoogtepunt is het heftige “Know Where to Run”, al is het maar vanwege het lekker mee te brullen refrein.


mij=Suburban Records

4 reacties

Laat een antwoord achter aan Anoniem Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven