Een studio-dubbelaar met een titel die begint met een woord tussen haakjes en een afsluitende track van bijna 15 minuten met de gezellige titel “Faced With Complete Failure, Utter Defiance Is The Only Response”. Kortom, Crippled Black Phoenix trekt zich niet veel aan van conventies. Het brainchild van Justin Greaves (ex-Electric Wizard) is met (Mankind) The Crafty Ape al bij album nummer vijf. Van die zes albums werden er overigens twee (waarvan een dubbelaar) uitgebracht in 2009 en eentje in 2010. Geen wonder dat er in 2012 materiaal is voor twee cd's. Zelf noemen ze hun songs endtime ballads en van vrolijke hupsende deuntjes is dan ook geen sprake, Crippled Black Phoenix maakt een aards klinkende mix van progrock met een randje stoner, overigens niet zonder gebruik te maken van instrumenten als zingende zaag, koperblazers en strijkers. Ook hier is duidelijk dat coventies niet aan de band besteed zijn. In de albumopbouw, de trage songs, de lijzige stijl van zingen en het afwisselen van mannelijke en vrouwelijke zang heeft het geheel wat wat weg van een iets steviger versie van het werk van Phideaux. Het geheel, want net als bij Phideaux meestal het geval is, is dit een album dat je niet als losse tracks moet beluisteren. Maar maak je geen zorgen: al snel wíl je het ook in zijn geheel beluisteren. Voor de crafty apes onder u die langzaam een album ingezogen willen worden.
mij=Cool Green Recordings / Mascot
4 reacties