I Am Oak – Nowhere Or Tammensaari

Volgens mij is het onmogelijk dat Thijs Kuijken, de man achter I Am Oak, ooit een slechte plaat maakt. Zo, die conclusie heb ik alvast weggeven. Kuijken is een productieve man. Vorig jaar was er nog het album Oasem, en nu is er al een opvolger met Nowhere or Tammensaari. Ondanks dat I Am Oak nog steeds klinkt als I Am Oak, is er een groot verschil met de voorgaande platen. Was het eerder een soloproject dat op het podium dan onvermijdelijk (je kunt moeilijk alles alleen doen) met een band uitgevoerd dient te worden, op Nowhere or Tammensaari (Fins voor Eiland der Eiken) is de hele band aan zet. De plaat is ingetogen maar toch krachtig. Hetgeen klopt met het beeld dat ik hem van Finland: een wit en koud land, maar met inwoners met karakter. De (twaalf) liedjes stralen wederom warmte uit, alsof I Am Oak je plaats laat nemen aan hun open haard. Waar mijn File Under-collega Joice in haar stukje over de voorganger nog wat voorzichtige kritiek had op de strijkers die hier en daar wat teveel ingezet werden, hier zal dit zeker niet het geval zijn. Het is de gitaar die af en toe gevaarlijk gromt als een wolf die elk moment toe kan slaan en de piano die als sneeuwvlokken in het landschap zijn werk doet. Hier moet ik denk ik maar stoppen met de Finse beelden die in me opkomen, I Am Oak is zo Nederlands als wat, en binnenkort ook weer op diverse Nederlandse podia te bewonderen. Hopelijk kan de airco dan heel laag gezet worden. De muziek brengt je dan ongetwijfeld de warmte. Deze release doet dit in ieder geval al.

mij=Snowstar Records