Een klein stukje verder en je valt van de wereld af, zo moet het voelen als je op de Orkney Eilanden woont. Het is dat je ergens in het zuiden het vaste land van Schotland weet en ergens ten noordoosten zich de Faroër Eilanden moeten bevinden, maar als er ergens op deze aarde plaatsen liggen waar de eenzaamheid bij de strot grijpt, dan zal het hier zijn. Gawain Erland Cooper komt er vandaan en hij heeft samen met Simon Tong en Hannah Peel als The Magnetic North de Orkney Symphony gemaakt. Hoewel Erland Cooper de sleutelfiguur lijkt, heb ik zo’n vermoeden dat Hannah Peel de belangrijkste rol heeft gespeeld bij het project. Zij is namelijk niet alleen zangeres en liedjesschrijver, maar ook arrangeur. En de arrangementen, daar draait het om. Sfeervolle, de eenzaamheid en het majestueuze van de ruige zee, de zwarte rotsen en de voorbij jagende wolken benadrukkende soundscapes zijn het. De ingrediënten bestaan niet alleen uit klassieke orkestonderdelen (violen, blazers in allerlei soorten, percussie), maar ook uit scheepsbellen, sirenenzang en allerhande geluiden uit doosjes. De laatste zijn nogal eens nadrukkelijk aanwezig. Samen met het zo nu en dan wel erg bombastische geluid, zorgen ze ervoor dat deze symfonie niet altijd even makkelijk wegluistert. De verpakking is overigens wel erg mooi en de foto’s het bekijken meer dan waard.
Mij=Full Time Hobby / PIAS
4 reacties