He, alweer een Celldweller-plaat? Terwijl de vorige tien jaar geduurd heeft? En dan ook nog alleen maar met nummers van rond de twee minuten, bijna allemaal zonder zang? Soundtrack for the Voices in My Head vol. 2 is de ultieme Celldweller-voor-op-de-achtergrond plaat. Handig als je aan het werk bent. Niet dat emogeschreeuw in je oren. En wel de diepe synths en de epische Hans Zimmer-blazers. “The Wings of Icarus” klinkt als een instrumentale Within Temptation en kan zo onder een filmtrailer (wat volgens Wikipedia al gebeurd is trouwens), net als “Elara”. De dubstepperige track erna is weer meer iets voor onder een vechtscene of game. En zo golft het op en neer van de knap geproduceerde tussenstukjes, waarin de gitaren lekker smerig aangezet klinken zoals Amerikanen dat zo goed kunnen. Maar waarom fijne tracks als “How This All Began” dan halverwege weer volledig imploderen blijft me een raadsel. De willekeur en het gebrek aan structuur maakt deze tracks tot b-kantjes, en het geheel tot een bundeling van motiefjes in plaats van een echte filmsoundtrack. Het was mooi geweest om te eindigen met de ballad “The End” (goh, waarom moet ik nou aan Linkin Park denken), maar nee, er moeten twee supersaaie nummers achteraan. “Adrift on Celestial Seas” is zelfs museum- en tuincentrumwaardige ambient en tikt als enige de 20 minuten aan. Jammer. Maar joh, qua licentiegeld gaat deze plaat zich meer dan terugverdienen. Het Junkie XL-concept. Als u de hoogtepunten uit de muziekgeschiedenis wilt horen, laat Celldweller dan vooral aan u voorbijgaan. Maar als u Microsoft Word wil beleven alsof het Autodesk Maya is, download dan vooral deze plaat.
mij=FiXT
4 reacties