Dez Mona

De organische groei van Dez Mona
Er zijn weinig bands met zo een gevarieerd klankenpalet als het Antwerpse Dez Mona. Uiteenlopende genres als klassiek, tango, jazz en gospel werden reeds eigen gemaakt. Anno 2012 vonden de heren de tijd rijp voor wat meer conventie: pop werd aan het illustere rijtje toegevoegd. Dez Mona is in het bijzonder het geestesproduct van de vriendelijke veelprater en zanger Gregory Frateur, en de rustieke, bedachtzame multi-instrumentalist Nicolas Rombouts. In oktober verscheen hun nieuwe cd A Gentleman’s Agreement.
Dez Mona


mij=Interview: Guus
Op A Gentleman’s Agreement zijn voor het eerst in de geschiedenis van Dez Mona gitaren te horen, hoe kwam dit tot stand?
Nicolas: ‘We voelden dat we er klaar voor waren. We hadden zin om met gitaren te werken. Zoiets gebeurt altijd heel organisch bij ons. Het is niet zo dat er 15 vergaderingen aan vooraf gingen. Maar het was ook door de mensen waarmee we wilden samen werken (gitaristen Sjoerd Bruil en Tijs Delbeke, red.) dat het geluid ontstond. Zo viel het mooi samen.’
Gregory: ‘Sjoerd en Tijs zijn geen onbekenden van ons. Op onze tweede plaat zong Sjoerd een duet met mij. Ik heb Sjoerd altijd een fantastische gitarist gevonden. Zijn sound is door de jaren heen gegroeid en is in Vlaanderen een taal op zich geworden. Het is zalig om zo’n identiteit op gitaar erbij te hebben. Tijs is een enorm getalenteerd persoon. Hij speelt veel verschillende instrumenten. In het begin wisten we het nog niet zeker. We dachten ‘Werkt dit wel in een groep die nog nooit met gitaristen heeft gewerkt?’ – maar wonder boven wonder is het heel goed gegaan.’
De titel A Gentleman’s Agreement slaat dus niet op een overeenkomst die gemaakt werd tussen twee heren om een heel ander muzikaal terrein te gaan verkennen. Gregory: ‘De naam van het album komt uit een gesprek met Nick Andrews. Dat is een Engelse kunstschilder die de cover van de Sága plaat heeft gemaakt (Dez Mona’s vorige album ui 2011, red.). We zijn goede vrienden, ik had hem wat nummers laten horen en hij zei: ‘The album sounds like a gentleman’s agreement’. Voila!’
Nicolas: ‘En vervolgens kreeg ik midden in de nacht een sms ‘We hebben de titel!’
Monsieur Gregory Frateur. Intens als immer.
Veel bands ondergaan door een tegenovergestelde ontwikkeling: die beginnen bij pop en gaan daarna wat lossere liedjesstructuren aanhangen.
Nicolas: ‘Ik vind popliedjes schrijven moeilijker eigenlijk (lacht). Ik heb daar nog altijd heel veel bewondering voor. Als je kijkt naar de eerste periode van de Beatles. Na 20 seconden zitten die mannen in het refrein. Ze kunnen in zo weinig tijd zo veel zeggen zonder dat het te zwaar wordt. Het klopt allemaal gewoon heel goed. We zijn ook op zoek gegaan naar dat compacte. Wat heeft deze song nodig? Op de vorige CD’s wilden we liedjes heel erg inleiden. Intro’s, outro’s: dat gingen we nu allemaal schrappen. We vonden het een hele grote uitdaging.’
Was het leuker?
Gregory: ‘Op dit moment wel. Ik denk dat we er mee doorgaan, er zitten nog meer songs in ons. Het voelde heel fijn, heel het componeerproces. Nicolas stond dan achter de bas, ik zat achter de piano of stond achter de micro. We begonnen te spelen en we merkten direct ‘Ah, we zitten hier in de juiste spanningsboog.’ We voelden de song, het verhaal. Het is net zoals een zaadje planten. Ik denk dat we hierbinnen nog heel veel experimenteerruimte hebben.’
Wat ook opvalt is jullie grote productiviteit, in zeven jaar tijd hebben jullie vijf albums uitgebracht. Voorganger Sága verscheen nog maar vorig jaar.
Gregory: ‘Zo voelt het niet, ik vind dat het allemaal veel te lang duurt! (lacht). Maar onze platenmaatschappij zegt ook: ‘Zijn jullie daar alweer? Wacht toch even.’ Maar wij zeggen ‘Nee! Nu! Het is klaar! Nicolas is het aan het opnemen, we zijn er bijna!’ Voor ons gaat het traag.’
Nicolas: ‘Destijds waren we ook al bezig met deze plaat, en bij de vorige ook al met de volgende. Bij ons loopt dat allemaal door elkaar. Nu zijn we ook weer meer andere dingen bezig. Het is niet dat alles stopt als we toeren.’
Pop in België is een vermaard genre. School is Cool, Deus, Balthazar, waarom zoeken jullie juist die richting op waar het zo druk is?
Nicolas: ‘We hebben niet het gevoel van concurrentie of wat dan ook. Elke band heeft zijn eigenheid, we kunnen elkaar alleen maar erin steunen.’
Gregory: ‘Het unieke aan Dez Mona is er nog altijd. Dat is niet verloren gegaan omdat we popliedjes hebben gemaakt.’
Heeft Dez Mona met dit geluid zijn eindvorm bereikt?
Nicolas: ‘Een eindvorm is er niet, wij maken muziek. Welke vorm of welk genre dat dan aanneemt, daar houden wij ons niet mee bezig. Het is een onbewust proces.’
Gregory: ‘We gaan de komende jaren muziek schrijven voor een dansvoorstelling én voor een theatervoorstelling. Ook gaan we werken aan een opvolger van Sága, maar die staat gepland voor 2016. Bovendien willen we ook al een vervolg gaan maken op A Gentleman’s Agreement.’
Jullie hebben het nog druk de komende tijd
Gregory: ‘Laten we het hopen! Muziek zit in ons. Ik zou niet weten wat ik anders zou moeten doen (lacht).’

4 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven