Strange Talk – Cast Away

strange_talk-cast_away.jpgDe plaat maken die Two Door Cinema Club vorig jaar had moeten maken. Het Australische synthpopkwartet Strange Talk doet het. Stephen Docker heeft namelijk net zo'n stemgeluid als Alex Trimble, zijn liedjes zijn even zonnig en zijn bandmaten voegen er een lekkere bass aan toe, in tegenstelling tot de pas-op-de-plaats die TDCC maakte. Er viel al op een leuke plaat te hopen na de synthpophit-volgens-het-boekje “Climbing Walls”, een hoogtepunt op Kitsuné Maison-compilatie 10. Veel zomerser krijg je het niet, met dat oehoe-refrein en een New Order-baslijntje. Eigenlijk is dat nummer een beetje de “I Can Talk” van deze plaat. De rest is net zo lekker onbezorgd, maar wel duidelijk minder gitaargeoriënteerd. Wat meer de lijn van The Presets, Cut Copy en dat soort Modular-bands, maar dan populair. Ik tel zeker negen potentiële singles. Het is alleen een gek idee om ringelende indiegitaren te verpakken in een mainstreamjasje. “So So La La” is een heel lief nummer wat akoestisch ongetwijfeld prachtig was, maar waar de platenmaatschappij een didgeridoo-achtige scheepstoeter bovenop gedumpt heeft. Het levert een beetje een Robbie Williams-effect op. Ik zie de bijbehorende vanuit een helikopter geflimde bergtopclip al voor me. Begrijp me goed, er staan genoeg leuke nummers op Cast Away, maar hoe langer je ernaar luistert, hoe beter je wel hoort waar die twee jaar opnametijd in gezeten heeft. Wat doen die piew-piew geluidjes eigenlijk op de achtergrond in het vrolijke “Take Me As I Am”? Is die hele zeikballad “Come Back Home” niet gewoon een excuus om een prominente gitaarsolo op de plaat te zetten? Zo van, we kunnen het ook spontaan? Het meest belachelijk geproduceerd is de trance-aankleding van “Falling In Love”, waarbij je je opeens middenin een Ferry Corsten-concert waant. Maar ook dat gaat vast scoren. In “Wanted (Dead or Alive)” zit daarentegen weer een fijne retrosynthesizer zoals ik die van Kavinsky gewend ben. Cast Away is kortom een erg fijne maar berekende debuutplaat. Laat die festivals maar komen.


mij=Fine Time / Sony

4 reacties

Laat een antwoord achter aan Anoniem Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven