Sinds kort werk ik op een locatie die gelegen is aan de snelweg. Als je met enig zinnig verstand naar al het voorbij razende verkeer kijkt, dan besef je pas dat wij mensen niet wijs zijn. Toch moet ik wel eens glimlachen om rare vehikels die voorbij komen en eigenlijk zou ik soms wel op een knop willen drukken om het tempo te versnellen of te verlagen: misschien moest ik toch maar eens een filmcarrière gaan overwegen. De ultieme soundtrack zou wat mij betreft dan opener “Bodies” van het tweede album Ores & Minerals van de Britse Mazes zijn. Het tempo van Kraftwerks ” Autobahn”, maar dan in een Velvet Underground lo-fi noisy variant. Heerlijk. De gedrevenheid blijft overeind in de tweede song “Dan Higgs Particle” met zijn tegendraadse gitaarriffs. Ik weet dan al dat dit weer een geslaagd album van het trio gaat worden. Als ik na de derde track “Significant Bullet” het gevoel heb dat ik in een donker, vies keldertje aangeland te zijn, is het de titeltrack die als het ware de lamp weer aan doet en de discobollen laten draaien voor een goed gevulde dansvloer. Hierna lijkt de blokfluitclub even zijn ding te mogen doen. En zo kan ik doorgaan: Mazes zoekt haar eigen weg, en dat is avontuurlijke en onvoorspelbare met snel en langzaam verkeer, grotere vervoermiddelen, maar ook de kleinere worden niet vergeten.
mij=Fat Cat/Konkurrent
4 reacties