Eleanor Friedberger – Personal Record

Eleanor Friedberger - Personal RecordHet is alweer bijna twee jaar geleden dat ik aangenaam verrast werd door Last Summer, het eerste soloalbum van de New Yorkse Eleanor Friedberger. Hierop maakte de experimentele indiefolk die ze met broer Matthew als Fiery Furnaces maakte plaats voor goede popliedjes met een sterk jaren ’70/’80 geluid. De liedjes op haar debuutalbum waren persoonlijk en gingen over haar terugkeer naar New York vanuit Londen. De twaalf liedjes op Personal Record zijn minder persoonlijk dan de titel doet vermoeden, want het zijn persoonlijke verhaaltjes waar veel mensen zich in zullen herkennen. Allen geschreven met een flinke dosis humor, cynisme en zelfspot. Zoals ze in “I’ll Never Be Happy Again” stelt dat het na dat ene perfecte moment alleen maar slechter wordt, ze graag haar eigen ding doet en niet gestoord wil worden in “My Own World” en dat wat je ook doet, je verleden je zal blijven achtervolgen in “I Am The Past”. De jaren ’80 sound is nog steeds aanwezig, alleen hebben de synths plaatsgemaakt voor new wave-achtige gitaren. Personal Record lijkt een album vol zonnige popliedjes te zijn. LIJKT, want schijn bedriegt, het venijn zit hem bij Friedberger in de teksten waarin ze er geen doekjes om windt en zegt waar het op staat. De thema’s zijn zo herkenbaar dat dit tweede album voor velen een ‘personal record’ zou kunnen worden. Het enige wat ik er op aan zou kunnen merken is dat twaalf liedjes ietwat lang is vanwege de minieme muzikale variatie. Staat tegenover dat die liedjes zo aanstekelijk zijn en zonnig klinken dat ik dat eigenlijk meteen vergeet en het jammer vind dat ik ze pas ná de zonnige zomer hoor.


mij=Merge

4 reacties

Laat een antwoord achter aan Anoniem Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven