Laten we maar met de deur in huis vallen: eventuele twijfels kunnen meteen aan de kant, Anneke heeft met haar vierde soloplaat gewoon (alweer) een heel goed album afgeleverd. Na wat poppy arrangementen op In Your Room en een wat donkerder rocksound op Everything is Changing is Drive qua geluid en sfeer een logische volgende stap. Het hele album is lekker up-tempo en met opener We Live On is gelijk de sfeer gezet: pittige powerrock vol eigenzinnige gitaarpartijen, krachtige drumpartijen en de prachtige stem van Anneke die heen en weer kronkelt tussen de uithoeken van haar bereik. De productie van Arno Krabman zorgt voor een lekker direct geluid. Met name de drumpartijen van Annekes echtgenoot Rob Snijders klinken vol, vet en toch ruimtelijk. Chapeau. Maar goed, wat heb je aan een mooie sound zonder goede liedjes? Niets natuurlijk, gelukkig kent Drivemaar weinig zwakkere momenten. Het duet met de Turkse zanger Hayko Cepkin Mental Jungle heeft mijns inziens kop noch staart maar verder is het toch Nederrockvan hoog niveau. Als Anneke en haar musici een stapje terug doen, zoals op het sterke She, is dat maar een schijnbeweging; het refrein stampt er vrolijk in. De enige echte ballad is My Mother Said, en het is geen verrassing dat dit de nieuwe single is, want dit is misschien wel het meest radiovriendelijke lied van Anneke ooit. Met een beetje goede airplay zou dit zomaar weer een stap naar een nog groter publiek kunnen betekenen. Ondertussen zingt ze in het titelnummer “I Am In Control”. Dat lijkt me een prima constatering.
mij=PIAS
4 reacties