This Will Destroy You – Another Language

Sinds ze bij mijn daytimejob het flexwerkconcept ingevoerd hebben ben ik weer zwaar aan de post-rock. Ik ben best flexibel en zo, maar als ik me echt moet concentreren op iets dan is zo’n kantoortuin me toch echt te onrustig. Vroeger zou ik om me af te kunnen sluiten van mijn omgeving een hele stapel cd’s mee moeten nemen, tegenwoordig dient het gemak de mens en heb je als kantoorklerk aan Spotify genoeg. Je kunt nieuwe muziek luisteren tot je een ons weegt. En bovendien heeft Spotify ook nog eens specifieke playlists gemaakt. Zo mag ik graag de Deep Focus-playlist opzetten voor wanneer ik even geen collega’s wil ervaren. Het is een puike verzameling tegen post-rock aanschurende tracks En zo ontdekte ik dus This Will Destroy You, een band waarvan ik de eerste cd’s stoïcijns negeerde in mijn post-rock-loze periode. Been there, done that. Zoiets. Hun nieuwe album Another Language is dan misschien ook weinig verrassend, het raakt wel precies al die snaren, die puike post-rock moet raken. Weemoed, grotesk, wanhoop, reflectie, agressie, euforie in negen instrumentale nummer trekt de hele rataplan aan je voorbij. Daar moet als aanvulling nog bij ‘zonder je te vervelen’. Want de intensiteit waarmee This Will Destroy de negen songs brengt is ronduit overtuigend. Alleen het openende “New Topia” kiest na een sluimerende intro van drie minuten net iets teveel voor de flauwe hak-op-de-tak-methode die ik zo beu was op een bepaald moment, in de rest van de tracks is de balans vrij briljant. Het zorgt precies voor de trance die vijftig om je heen zittende collega’s als sneeuw voor de zon doen verdwijnen en alles overstijgt. Transcendence noemen de Engelsen dat zo mooi.

mij=Suicide Squeeze