Wat zit er toch in dat Belgische water? Ik heb moeite te bedenken of er ook van dit soort Nederlandse bands bestaan, maar onze zuiderburen lijken te grossieren in dit soort (instrumentale) post-metal-pracht met een goed post-rock randje. Veel van dit soort bands kun je vinden op het toch niet al te misselijke affiche van het Belgische dunk!festival, waar het drietal uit Zulte eind mei ook te vinden is. Alder, opvolger van Etch uit 2019, is ook doorspekt met fijn slepende post-metal in prima donkere atmosfeer met onderliggende emoties. Het ontbreekt niet aan de nodige variatie om het geheel spannend te houden, met subtiel gitaarwerk en ruimtelijke sfeer, afgewisseld met scherper shreddend gitaarwerk, pulserende bassen en de nodige headbang-riffs om je nekspieren in conditie te houden. Tof is ook de gesproken (Nederlandstalige) tekst op het afsluitende “Veeleer II”, dat daarmee ook wat doet denken aan recentere nummers van Amenra. Kracht en schoonheid gaan hand in hand op deze puike plaat, dat ongetwijfeld ook liefhebbers van vergelijkbare bands zal aanspreken, zoals Astodan, Celestial Wolves, Red Sparowes, Pothamus, NAAT, Shy, Low of pg.lost. In die zin lijkt het wat minder onderscheidend ten opzichte van dat soort bands, maar desondanks is het een aangename trip langs mooie landschappen en woeste rotspartijen om zo af en toe je vingers bij af te likken.
Dunk!
File: Turpentine Valley – Alder
File Under: Landschappen en rotspartijen
File Music: [Bandcamp]
File Social: [Facebook] [Instagram]