Agnes Obel – Aventine

Mijn bewondering voor de Deense Agnes Obel reikt tot een soort affectie die je als tiener kan hebben voor een popidool. Een soort verliefdheid. Op afstand. Natuurlijk is het een prachtige dame en als ze het haar een keer losgooit verwijden mijn oogpupillen. Maar het is ook die schuchtere maar …

Jaarlijst 2013: tBeest

1. Monomyth – Monomyth 2. Public Service Broadcasting – Inform – Educate – Entertain 3. Steven Wilson – The Raven That Refused to Sing (And Other Stories) 4. Motorpsycho – Still Life with Eggplant 5. Mannheim – Super-Empowered 6. Russian Circles – Memorial 7. The Dillinger Escape Plan – One …

Honningbarna – Verden Er Enkel

Terwijl de kerstbomen deze week al bij de lokale kiosk verschenen en we ons opmaken voor de onvermijdelijke jaarlijstjes, mag Honningbarna eigenlijk niet ontbreken in het jaaroverzicht. Honningbarna betekent in het Noors ‘honingkinderen’ en de band maakt vrolijke opgefokte punk. Je wilt hard meezingen, maar dat is toch wel lastig met …

The Dillinger Escape Plan – One of Us Is the Killer

Op Fields of Rock 2005 in Nijmegen stond de kleine gespierde zanger Greg Puciato van The Dillinger Escape Plan kotsend op het podium, naar eigen zeggen omdat Papa Roach op dat moment op het hoofdpodium stond te spelen. Saillant detail was dat hij zijn maaginhoud opveegde met een handdoek die hij daarna …

Midas Fall – Wilderness

De herfst is zo langzamerhand begonnen, maar ik drink nog steeds graag een frisse Grolsch Lentebok, gewoon verkrijgbaar in de plaatselijke supermarkt. Wilderness van het Schotse trio Midas Fall verscheen al in de lente, maar de muziek en het hoesje passen wat mij betreft ook prima bij de herfst. Dat zou je …

Shining – One One One

Ik beleefde een leermomentje na een eerste luisterbeurt van het Noorse Shining. Blijkbaar heb ik de neiging om nieuwe albums omgekeerd evenredig kritisch te beluisteren als de mate van populariteit bij ondergetekende. De band heb ik hoog zitten, zeker na het overweldigende en grensverleggende Blackjazz uit 2010, maar in eerste instantie …

Valkhof Festival 2013 – Napret – donderdag/vrijdag

Het zijn de laatste twee dagen van het Valkhof Festival en dat voelt aan als de derde week in de Tour de France. De energie raakt op, de wallen onder ogen worden steeds groter, de eerste verschijnselen van bandjesmoeheid beginnen zich te vertonen, en het wordt steeds lastiger om wat fatsoenlijks …

Valkhof Festival 2013 – Napret – maandag t/m woensdag

“I don’t like Mondays”, zongen The Boomtown Rats ooit. Gelukkig is de maandagavond van de Vierdaagsefeesten in Nijmegen wel iets om naar uit te kijken. Op het Valkhof Festival gaan ze nog de hele week door met een interessant programma, en ook voor de maandag zijn een aantal prima bands …

Valkhof Festival 2013 – Napret – zaterdag/zondag

Het is de week van de 97e editie van de Vierdaagse in Nijmegen, het grootste meerdaagse wandelevenement van de wereld. Terwijl de wandelaars blaren op hun voeten kweken zijn de Vierdaagsefeesten in Nijmegen ook een grote trekpleister, jaarlijks trekt het evenement zo’n 1,4 miljoen bezoekers. Terwijl de wandelaars vanaf dinsdagochtend om 4:00 uur ‘s morgens aan …

Amplifier – Echo Street

Last.fm raadde me bij Oceansize ooit eens de Engelse band Amplifier aan bij ‘Similar Artists’. Een prima advies. In 2011 kwam het er eindelijk eens van om de band live te zien, waar ik zeer verbaasd was een extra bandlid op het podium te zien stappen. Die gitarist. Dat leek wel. Juist ja. Steve Durose van …

Mogwai – Les Revenants

Een film over zombies kun je misschien plaatsen onder het kopje ‘plat vermaak’, maar Les Revenants is subtieler. In de Franse televisieserie, gebaseerd op de gelijknamige film uit 2004, duiken de overledenen ineens weer op als gewone mensen, terwijl ze niet echt bewust zijn van hun eigen toestand. Geen bloed en …

Oranjepop 2013: napret

Het is de dag van de abdicatie, een woord waar ik eigenlijk nog nooit van gehoord had (u wel?), waardoor een groot deel van Nederland ongetwijfeld aan de buis gekluisterd zat. Tenzij je je de verschillende vrijmarkten wilde bezoeken natuurlijk. Of nog erger, je eigen rotzooi van zolder aan de …

And So I Watch You From Afar – All Hail Bright Futures

Opeens was daar het Noord-Ierse And So I Watch You From Afar, dat met fel raggende en mathematische gitaren het begrip post-rock een flinke metalen beuk gaf. Met overdonderende live-optredens en een ongenadig goed debuutalbum wisten ze mij ruimschoots te overtuigen. Het tweede album Gangs deed me echter minder. Hoewel …

Komatsu – Manu Armata

Komatsu vind ik een goed gekozen bandnaam. Het klinkt als een Japanse vechtsport waarbij (in dit geval) de gitaarriffs als mokerslagen op je gezicht timmeren, maar in werkelijkheid is het een Japanse producent van bouwmachines. Kan ook. De Eindhovense groep zit dan ook in het prettig slopende genre van stoner/sludge, zoals dat al …

Steven Wilson – The Raven That Refused To Sing (and other stories)

Het was vorig jaar in 013 dat Grace for Drowning voor mij pas echt begon te leven, toen Steven Wilson daar met zijn band een griezelig perfecte show neerzette. Enigszins verrassend voor mij kondigde hij daar ook aan dat hij alweer werkte aan een derde (solo)album met een prominente rol …

Terug naar boven