Er was eens een alternatieve rockband. Ze noemden zichzelf Grant-Lee Buffalo. Ze leken lang en gelukkig te leven, maar dat ging mis. De megastatus, die vergelijkbare bands als R.E.M. en Pearl Jam wel kregen, werd ondanks door critici hoog gewaardeerde plaatwerk nooit bereikt. Uiteindelijk werd GLB na gedoe met de platenmaatschappij en onderlinge ruzies verleden tijd. De opperdespoot Grant Lee Phillips leek zijn conclusies getrokken te hebben. Hij wilde muziek maken en verder geen gezeur. Hij speelde het album Ladies’ Love Oracle in 2000 alleen in, produceerde het ook maar meteen zelf en verkocht dit in een beperkte oplage bij zijn concerten. De volgende twee releases werden echter weer via de officiële weg uitgegeven. Hij had de ellende rond GLB verwerkt. Sterker nog, Ladies’ Love Oracle gaat nu dezelfde weg met een toegevoegde – overigens overbodige – bonustrack. Met de idee van deze re-release mogen we blij zijn, want het is een fijn album met semi-akoestische melancholische liedjes die laten horen wat voor talenten Phillips heeft. Vooruitstrevend is het allemaal niet, maar het is wel goed gedaan. En ja, Phillips heeft nog steeds een prachtige stem. Hij draagt de nummers met teksten die een zoektocht zijn naar de waarheid en leugens in de liefde warm voor. Het klinkt als een soort Twee Meter Sessie De Luxe. Al vrees ik dat die helemaal te 2000 zijn, maar zo is er altijd wel wat.
mij=Cooking Vinyl / Bertus