Nadat File Under me recent al liet kennismaken met de rumba en de samba, blijven we ook nu weer in Zuid-Amerikaanse sferen. Wel een stuk minder authentieke, want deze eenmansband van Roberto Carlos Lange resideert in het hippe Brooklyn en gooit zoals al zijn borough-genoten een hele zwik genres in de blender. Het wordt overigens ook wel tijd dat de hispanics in de States zich wat gaan roeren. Ze vormen, al dan niet legaal binnengekomen, toch een van de grootste bevolkingsgroepen. Helado Negro is een typische Asthatmic Kitty-artiest. Volkomen eigenzinnig, een beetje stoned of gewoon getikt, maar tegelijk zeer toegankelijk. De man serveert neuzelend gezongen teksten over wiegende Spaansige ritmes, die zodra ze richting folk gaan aan Devendra Banhart doen denken. “Espuna Negra” en “Time Aparts” bewijzen dat hij ook meer dan een liefhebber van Animal Collective is. Vooral eerstgenoemde, het beste nummer van de plaat, heeft die fabuleuze (en magische) onderwater-sfeer, met een dromerige gitaar dat wappert in een zeebriesje. “Espuna Negra” is ook een van de weinige nummers dat een refreintje kent, of liever, een vocaal die wat variatie kent en ergens heengaat. Let wel, dat is nauwelijks een kritiekpunt voor de andere stukken, want in een tripje als dit maken songstructuren niet veel uit. Wat dat betreft zou je Helado Negro de latino-versie van de net even wat interessantere Grampall Jookabox kunnen noemen, luister daarvoor bijvoorbeeld naar “Awe”.
mij=Asthmatic Kitty / Konkurrent