Soms draai je een plaatje heel vaak en weet je nog steeds niet “wat” je ervan moet vinden. En het is toch redelijk essentiëel dat je “wat” vindt van een plaatje wil je er wat over kunnen tikken. Maar elke keer als Radio Dept’s Lesser Matters opstaat droom ik weer weg. Ook nu ik dit tik gebeurt het me weer. Drie zinnetjes, terwijl de CD in de CD-speler ligt en ik begin weer uit het raam te staren. Is dat dan juist het goede aan deze plaat? Dat die je doet wegdromen? Zwevend tussen the Jesus and Mary Chain, My Bloody Valentine en af en toe Stone Roses verdwaal je een plaat lang zonder eigenlijk te herinneren wat je gehoord hebt totdat je de plaat weer op zet en het je toch wel bekend voorkomt. Raar genoeg kan ik na alle draaibeurten, vervelen doet’ie blijkbaar ook niet, nog geen liedje meeneuriën of een tekst meezingen en na elke draaibeurt vraag ik me af wat ik ondertussen gedaan heb en meestal is dat helemaal niets, nada, noppes. Op de dansvloer had ik het wel geweten, dan kun je drie kwartier lang dromerig kwartjes gaan zoeken, maar gewoon thuis of op het werk ben je zo een uur verder zonder dat je ook maar een reet opgeschoten bent. Geen plaat die je op moet zetten als je met belangrijke zaken bezig bent, maar als je eens weg wilt dromen ben je hier op de juiste plek, maar zeg niet dat ik je niet gewaarschuwd heb, bovendien heet deze plaat niet voor niets Lesser Matters. Dit is gevaarlijk spul!
File: The Radio Dept. – Lesser Matters
File Under: Dromerig plaatje om bij kwartjes te zoeken