Wat zou Jimi Hendrix nu voor een muziek hebben gemaakt als hij nog zou leven? Wat zou Syd Barrett (Pink Floyd) voor een muziek hebben gemaakt als hij van de LSD was afgebleven? Wat zou Pete Doherty nog voor een prachtplaten gemaakt hebben als hij van de drugs af was gebleven? Ho, wacht even, hij leeft nog steeds. Beter nog, hij maakte samen met zijn vriend Carl Barat een nieuw album. Dit ondanks de slechte berichten over drugs- en drankmisbruik, gevechten, gevangenisstraffen en andere ellende in de media. Dit gaat dus over The Libertines en hun moeilijke tweede plaat met de wereldtitel: The Libertines. Bij de opnames schijnen de twee heren een bodyguard gehad te hebben om te voorkomen dat ze elkaar in de haren zouden zitten. Letterlijk een moeilijke plaat dus, en dat is er ook aan af te horen. Producer Mick Jones (The Clash) kon niet voorkomen dat het een rommelige rammelende plaat werd, maar eerlijk is eerlijk. Ik vind dat niet erg, ik vind het zelfs prachtig. Een album beginnen met een nummer dat klinkt als een einde van een nummer, kom er maar eens op. De 14 korte gave gitaarliedjes liggen in de lijn, of ik kan beter zeggen het lijntje, van de Engelse traditie van The Kinks, David Bowie, The Who, The Clash en Pulp. Liftte hun debuut nog mee op de successen van bands als The Strokes en The White Stripes, nu lijken ze het op eigen houtje te kunnen doen met misschien wel de mooiste gitaarplaat van het jaar. Engelser kan het volgens mij niet. Qua liedjes is alles dik in orde, behalve die stomme drugs en de rest van het rijtje dan. The Libertines gaan zonder Pete op tournee, en er gaan al geruchten dat Carl er zonder hem geen zin meer in heeft. Met zo’n plaat afscheid nemen heeft natuurlijk stijl, maar ik hoop maar dat het niet het einde is van dit unieke bandje, of erger nog dat Pete de volgende drugsdode zal zijn. Wat blijft is in ieder geval deze verslavend lekkere plaat.
File: The Libertines – The Libertines
File Under: Verslavend snoepgoed
File Audio: [The Libertines (3voor12 luisterpaal)]