Onlangs kwam ik in gesprek met een oorlogsveteraan. Zestig jaar geleden vocht hij mee om de brug bij Arnhem te veroveren. Deze operatie genaamd Market Garden mislukte jammerlijk, hij raakte zwaar gewond en werd krijgsgevangene gemaakt en vervolgens afgevoerd naar Duitsland. Als je zestig jaar later niet met wrok omkijkt, maar een boodschap mee kunt geven aan de jeugd van nu ben je in mijn ogen een echte held. Hij vertelde zijn geschiedenis en hamerde erop vooral te onthouden dat vrijheid iets is om te koesteren en dat je van elkaar moet houden. Vrijheid is niet vanzelfsprekend. De vrijheid om te zeggen wat je jouw beweegt is niet vanzelfsprekend. Zo zijn er bands die het Christendom prediken. Het is niet mijn geloof, maar het is mooi dat het gezegd kan worden. Er zijn bands die over de herenliefde zingen. Je kunt er dan flauwe grappen overmaken, maar het is vooral belangrijk dat zoiets kan. Eén band die dit doet is The Hidden Cameras. Deze Candezen weten er een fijn muziekje onder te zetten dat ergens tussen the Wall of Sound van Phil Spector, The Beach Boys en Belle and Sebastian in ligt. Zover geen nieuws, want Mississauga Goddam – wat een titel – is alweer hun derde volledige album en er is weinig aan het bandgeluid veranderd. Het blijft echter een band met een eigen geluid, sprankelend frisse liedjes en teksten die over homofilie gaan. Mocht je al eerder voor ze gevallen zijn dan weet je genoeg, mochten de muzikale referenties je aanspreken ga eens luisteren, en denk je dat is niets voor mij onthoudt dan vooral dat vrijheid iets is om te koesteren en dat we vooral van elkaar moeten houden.
File: The Hidden Cameras – Mississauga Goddam
File Under: Muzikale vrijheid om te koesteren
File Audio: [In the Union of wine][We oh we]