Jennifer Gentle is niet de naam van een dame, maar de nom de plume van een Italiaans duo dat zich toelegt op jaren 60-psychedelica van het soort waar Syd Barrett patent op had. Opener “Universal Daughter” had wat mij betreft een teruggevonden liedje van het geflipte Pink Floyd-genie kunnen zijn, als het al niet een pastiche is op diens “Terrapin”. Een referentie die zanger/gitarist Marco Fasolo en drummer Alessio Gastaldello zelf noemen is een andere gepatenteerde weirdo: Roky Erikson‘s 13th Floor Elevators. Wat mij betreft kunnen daar ook Frank Zappa’s Mothers aan toegevoegd worden (de freak-collage “Hessesopa”) en – om een hedendaagse naam te noemen – Sparklehorse (“Golden Drawings”). Daarnaast wordt er op een acoustische gitaar gefröbeld, worden stemmen gepitcht en andere grappen uitgehaald. Maar ondanks al dat soort gedateerde ongein, staan er een handvol prachtige liedjes op, die niet alleen de oren van 60’s-liefhebbers mogen strelen. Het eerder genoemde “Golden drawings” valt hieronder, maar vooral ook “Nothing Makes Sense”, dat, mocht ik nog niet genoeg namen heb laten vallen, bij tijd en wijle aan Mercury Rev doet denken. En de naam van de band? Gepikt uit een Pink Floyd-song. Maar mooi dat Jennifer Gentle de eerste Italiaanse band is op SubPop.
mij=Sub Pop / Konkurrent