Sarah Bettens – Scream

Als u het antwoord weet moet u het maar zeggen, afgesproken? Hoe kan het dat ik ep Go, Sarah Bettens‘ eerste kleine worp sinds het min of meer uitééngaan van K’s Choice best pruimde, maar dat ik bij eerste grote, Scream, al na een nummertje of vier ongeduldig word en bijna geïrriteerd raak? Ik snap er geen pepernoot van eerlijk gezegd. Het was toch echt wel zo dat ik die ep veelvuldig gedraaid had en allerminst niet met tegenzin, nu zit ik bijna elke draaibeurt te verlangen naar het einde van het album. Komt het doordat ik toch al niet echt een groot liefhebber was van K’s Choice? Of mis ik stiekem toch meer dan ik gedacht had bij de ep de geraffineerde hand en tweede stem van broer Gert? Is het de stem van Sarah zelf misschien? Die misschien zelfs nog wat meer schor klinkt dan in de tijd van K’s Choice? Zijn het domweg de liedjes die ik op een handvol na gewoon niet sterk genoeg vind? Terwijl er toch echt wel goede liedjes staan op Scream. Maar dat beperkt zich tot tracks die ik al kende van de ep, het titelnummer en de gevoelige ballade “Sister”. Weet u wat ik het ook kan zijn? Dat het me allemaal te veilig is. Dat ik gehoopt had dat Bettens toch een heel ander pad zou hebben gekozen. Zo extreem als we eerder voorstelden had niet eens gehoeven. Iets dichter in de buurt van de voor haar vertrouwde paden had ook best gemogen. Maar zegt u er ook eens wat van. Is het misschien niet gewoon mijn slechte smaak?


mij=Flow / Sony

2 reacties

Laat een antwoord achter aan Dwangbuis Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven