Four Tet – Everything Ecstatic

Mijn moeder staat in de keuken. Ze rommelt met wat potjes en pannetjes. Het vlees voor het avondmaal suddert alvast op een laag vuurtje. Ze zegt dat we, als we buiten willen gaan spelen, een dikke jas aan moeten aantrekken. De lucht oogt donker en er hangt de geur van aankomend onweer. Een ongure, koude wind fluit om het huis en door het kanaal van de afzuigkap. Mijn broer knijpt zigzaggend de curry uit de knalrode plastic fles met Duitstalig label (Neu!) op het droge bruine brood. Hij neemt een mes ter hand en smeert de rode slingerlijn uit over de gehele oppervlakte van het sneetje brood. Gatsie. Ik kijk naar het bord Brinta dat voor me op de eettafel staat. Een voor een regenen de fruithageltjes op de dikke brij. Als ik roer vallen ze uiteen en laten een maalstroom van gekleurde streepjes achter. Oranje, roze, geel, groen en blauw. Ik roer steeds harder. Ik meng nieuwe kleuren. De een nog mooier dan de ander. De pap vliegt links en rechts van mijn bord af. Buiten spatten de eerste regendruppels tegen de ruiten uiteen. Vijftienhonderd meter verderop razen de auto’s over het natte wegdek van de snelweg. Als ik goed luister hoor ik in de verte het luiden van een kerkklok. Twee maal, tel ik. Het is woensdag. Ik hoef vanmiddag lekker niet terug naar school. Ik ben vrij.


mij=Domino / Munich

Een reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven