Wanneer je weet wat een “Moe Greene Special” is, heb je direct een duidelijk idee over wat voor een muziek de band die hieraan zijn naam heeft ontleend precies maakt. We hebben het hier over pure mafia-slang zoals we in het Mobster woordenboek van HBO kunnen lezen. De uitdrukking is een directe afgeleide van het schot in zijn oog, waarmee Moe Greene in The Godfather naar het hiernamaals werd gestuurd. De Belgische Moe Greene Specials hadden dan ook geen betere bandnaam kunnen kiezen. Hun instrumentale surf n’ western zou niet misstaan als soundtrack voor een klassieke mafiafilm. Zeer fraaie en pakkende liedjes, vormgegeven met contrabas, trompet, conga’s, castagnetten en andere toepasselijk authentieke instrumentelarij. Het gebeurt mij niet vaak dat een plaat mij vanaf de eerste kennismaking direct pakt maar deze keer is het helemaal raak. Ik kan hier heel erg van genieten, zo mooi en vooral sfeervol als dit album is. Geen enkel liedje verveelt ook maar een moment, ondanks het ontbreken van een zanger. Wie zit er ook op zanglijntjes te wachten wanneer de muziek op zich al zo mooi is. Na het heerlijke Vintage Soup van The Star & Key dus alweer zo’n schitterend stukje kippenvelmuziek. Het lijkt verdikkie wel alsof er een heuse surfrevival op stapel staat. U hoort mij niet klagen!
mij=Green Cookie / Clearspot
zéérrr goed