Soms heb ik melodieën in mijn hoofd waar ik me dan van afvraag waar ik deze opgepikt heb. Zo zing ik met mijn vriendin “All Day and All of the Night” van The Kinks mee. Ik vraag haar hoe ze hier opkomt. Ze weet het niet. Als ik ‘s avonds de cd 101 van The Plastiques opzet zegt ze: ‘Hier komt het door!’ Inderdaad, deze cd had ik deze ochtend voor het eerst opgezet zonder er bewust naar te luisteren. De eerste klanken van het zelfgeschreven “All Day All Night” (wat een toeval) kent grote overeenkomsten met de gitaarriffs in het Kinks-nummer. ‘Het is wel met een Hives-sausje,’ zeg ik. ‘Hun grote hit Hate to say I told you so zou op deze plaat niet misstaan, maar wat wil je ook, ze komen ook uit Zweden.’ Er is echter meer, want even later lijkt het alsof Lou Reed met zijn The Velvet Underground een mopje meespeelt. Op de inlay staat bovendien dat de cd opgedragen wordt aan de drie overleden leden van The Ramones en de hoes met de leren jas lijkt ook geen toeval. De luisteraar kan dan ook rechttoe-rechtaan-gitaarherrie verwachten waar het spelplezier van afspat. Het stelt geen moment teleur, al is er niets nieuws onder de zon. Tenslotte komt er toch nog een cover als bonustrack voorbij, namelijk “Mongloid” van Devo. Komt er zowaar weer een nieuwe vraag in mij op. Waar heb ik dit nummer recent al meer gehoord?
mij=P. Trash Records / Clearspot