‘Ik zet even iets op dat hier al heel lang ligt. Ik wist eerder niet zo goed wat ik erover moest schrijven. Het is nu lang genoeg geleden om te weten hoe het ook alweer klinkt.’
‘Het lijkt wel een beetje Fat Truckers, maar dan net niet…’
‘Echt niet! Fat Truckers zijn véél leuker.’
‘Bij de Fat Truckers zijn de melodie en de beats een grote verzameling lolligheid, maar dit is niet grappig bedoeld.’
‘Hmm, ik vind het hier ook nog wel leuk klinken, maar ik herinner me eerdere luisterbeurten als enorme hiphop.’
‘Dat gitaartje is nog wel leuk.’
‘Ik vind het maar een gekke combi, die hiphop met die indierock. Het wordt me dan elke keer weer zo pijnlijk duidelijk waar mijn voorkeuren liggen. Er moet echt een wonder gebeuren wil ik hiphop leuk gaan vinden.’
‘Maarja, als ze gaan rappen, die beat is ook echt niks. Hoewel, als je van Roots Manuva houdt, zou je dit misschien ook wel aardig vinden.’
‘Hee, een meisje! Dit lijkt ook op iets… Grr, waarom kan ik gewoon niet verzinnen waar het op lijkt?’
‘Wat, zijn stem?’
‘Nee, het hele liedje, “Electric Chair” heet het. Superpoppy dit. Dat vind ik dan weer wél leuk. Het leukste liedje van de plaat tot nu toe. En dan zo’n titel. Hmm.’
‘Jee, en dan nu weer die dub-invloeden. Het wisselt echt af.’
‘Ja, en die Fat Truckersrock is nu ook verdwenen. Zoals die stijlen aan het begin van het album gemixt zijn, zo zou alles moeten klinken. Nu is het een beetje een zootje en bovendien te veel matige hiphop, zeker naar het einde toe.’
‘Tja, zet dan toch die “Electric Chair” nog maar eens op. Waar de beoogde combi van het album het minst naar voren komt en waar A Gun Called Tension het sterkst is. En dan mag jij me uitleggen hoe dat komt.’
mij=Cold Crush / Konkurrent