Scott Matthew – Gallantry's Favorite Son

Het gaat goed met Scott Matthew. Dat kan niet anders. Zijn derde album, Gallantry’s Favorite Son, is naast melancholisch zoals de vorige twee, ook optimistisch zoals Matthew nooit was. Dat hoor je aan bijvoorbeeld de opgewekte fluittoontjes – “Felicity” – en de koortjes – “The Devil’s Only Child” – maar …

Scott Matthew – Gallantry's Favorite Son

Het gaat goed met Scott Matthew. Dat kan niet anders. Zijn derde album, Gallantry’s Favorite Son, is naast melancholisch zoals de vorige twee, ook optimistisch zoals Matthew nooit was. Dat hoor je aan bijvoorbeeld de opgewekte fluittoontjes – “Felicity” – en de koortjes – “The Devil’s Only Child” – maar …

Frightened Rabbit – The Winter Of Mixed Drinks

Laten we wel wezen, Frightened Rabbit is een niet zo goed gekozen bandnaam. Ook al staat er niet ‘frightening’, mijn eerste associatie is zelfs na drie platen nog steeds geen fijne. Ik denk altijd aan het konijn van Donnie Darko, de film met het engste konijn van de wereld, en …

Crossing Border 2008 – Vrijdag

Wel file, maar minder verlaat. Ons is een bijna perfecte Crossing Border-avond beloofd, die natuurlijk nog wel waargemaakt moet worden. Nog met onze jassen aan, zonder koffie na het eten, stormen we binnen bij The Swell Season: Glenn Hansard samen met Marketa Irglova, uit de muziekfilm Once. Het was een …

Crossing Border 2008 – Donderdag

Op tijd vertrekken we richting Den Haag. We zijn er veel te laat. Files. Dat we op onze telefoon kunnen zien waar die files staan, maakt zelfs dat we bijna omdraaien, maar toch zetten we door. Bekenden sms’en waar we blijven. Wij zijn al lang blij dat we om negen …

Crossing Border 2008 – Voorpret

Crossing Border is al jarenlang mijn lievelingsfestival van het winterseizoen. Goede sfeer, prima programmering, fijne mensen en een goede mix tussen muziek en woord. Elk jaar is het moeilijk kiezen wat te gaan bekijken en er is nog geen moment geweest waarop ik even niet wist wat ik moest gaan …

Los Campesinos! – We Are Beautiful, We Are Doomed

Het was misschien wel het mooiste uur van afgelopen Lowlands. Niet per se het allermooiste optreden, maar het wel het mooiste uur, waarin alles klopte: zon, warm, publiek blij, band blij, veel glimlachen, veel lachen, hard dansen en vooral een keileuke band op het podium: Los Campesinos!. Zopas verscheen het …

Terug naar boven